Wat kunnen peuters in het algemeen en mijn peuterzoon in het bijzonder toch een fantastische gedachtengangen hebben.

Opa en oma waren op visite, de ouders van de man om precies te zijn. We zaten gezellig met zijn allen aan tafel te eten en het woord Mozambique viel. Dat vond de peuterzoon wel een mooi woord. ‘Wat is Mozambique?’ zo wilde hij weten. We legden hem uit dat Mozambique een land is, net zoals Nederland dat is. ‘Nu wonen we in Nederland, maar vroeger woonden we in Mozambique. Pappa is daar geboren,’ vertelde oma.

vragenEr volgde een ingewikkelde vraag. ‘Waar was ik toen pappa geboren werd? En waar was mijn zusje? Was mamma ook in Mozambique?’ Dat laatste was niet het geval en voor we in konden gaan op de eerste vraag kwam de volgende vraag alweer. ‘Waren we toen alleen?’ Hoewel ik daar natuurlijk niet echt een zinnig antwoord op kan geven, ik heb echt geen idee namelijk, stelde ik de peuterzoon gerust. ‘Nee hoor, je was niet alleen. En je zusje ook niet.’

Hij leek gerustgesteld en dacht nog even verder. ‘Ik heb een groene boormachine toch, en geen oranje.’ Dat konden wij, een beetje verbaasd door deze wending, bevestigen. En hij vervolgde ‘Want als je geboren wordt, heb je een oranje boormachine nodig’.

Aldus de peuterzoon. 🙂