Eens in de zoveel tijd gaat er iets flink verkeerd. Dat zal er wel een beetje bijhoren vrees ik. En dus hadden we hier op donderdagochtend al voor acht uur (en ik sta dan nog uit) een incident dat overduidelijk in de categorie minder handig viel.

De peuterzoon was rond een uur of half zeven wakker geworden, opzich een nette tijd voor zijn doen. Hij had het helaas wel onmiddellijk voor elkaar gekregen om zijn zusje wakker te maken. Dat was jammer want de dreumesdochter slaapt als ze de gelegenheid krijgt vaak een uur langer dan haar broer.

Daarnaast vindt de peuterzoon het altijd fijn om nog even tv te kijken in bed. De dreumesdochter daarentegen wil eerst naar de wc en vraagt daarna om wat meer entertaining. Nadat ze had geplast, was ik weer in bed gaan liggen in de hoop dat het inzetten van Peppa Pig en mammamelk mij nog wat snoozetijd op zouden leveren. Het ging best aardig tot ze ontdekte dat er allerlei dingen in de cosleeper lagen.

Die attributen had ze natuurlijk nodig, dus ik schoof wat auto’s door, een waterfles en een fles zonnebrand. Dit alles in de genoemde snoozetoestand.

Tot ik een heel verontrustend klok-klok-klok hoorde en er een nogal penetrante nivea zonnebrandgeur opsteeg. Ik geloof niet dat ik ooit zo snel uit bed sprong en het vervolgens tot op de matras stripte. Helaas was de zonnebrand van nogal vloeibare aard en de inhoud van het nog vrijwel volle flesje kwam voor een flink deel in de dekmatras terecht. Gelukkig bleek die wel een afneembare hoes te hebben.

Ik heb derhalve flink gespoeld en gewassen en gedroogd. Vooral toen de peuterzoon en dreumesdochter ’s middags pauze namen. Ik vroeg me toen wel af of ze dat nou echt niet ’s morgens hadden kunnen doen.


Het weer werkte voor de gelegenheid mee, vandaar dat er een matras over het balkon hing. Het droogde redelijk op allemaal en ik was zelfs precies op tijd thuis om het ding voor een grote regenbui binnen te halen.

Eind goed al goed dus. En ik heb mooi meteen het bed verschoond, dat scheelt vandeweek weer. Maar die zonnebrandgeur zullen we nog wel even blijven ruiken.