De babydochter was op een dag na twee maanden oud toen haar eerste echte feest werd gehouden. Het werd een combinatie van een feestje ter ere van haar geboorte en de zestigste verjaardag van haar opa. Dit alles speelde zich af in Uitgeest. Opa en oma wonen daar namelijk en met hen een hele berg familie die het leuk vindt om de babydochter te zien. Voor mij een ideaal scenario, want ik heb wel de lusten maar niet de lasten…
Een jaar of vijf geleden, toen ik zwanger was van de kleuterzoon, ontdekte ik per ongeluk het concept wasbare luier. Natuurlijk kende ik de oldskool hydrofiel die in vroeger tijden om de babybillen werden geknoopt, maar het bleek dat de wasbare variant van de pamper aanzienlijk was verhipt. Ingewikkeld vouwen was niet meer nodig, de luiers hadden gewoon de vorm van luiers, en het omdoen van zo’n geval werkt eigenlijk niet anders dan het omdoen van zijn wegwerptegenhanger. Het idee…
Zo af en toe hebben we het hier, een hele wazige nacht. De kleuterzoon ging eerst al niet slapen, de klok was al bij de neus van de zeehond*. Vervolgens werd de babydochter veel vroeger wakker dan normaal en was ik daardoor nog niet helemaal klaar toen de peuterdochter wakker werd. Opeens werd ik om vier uur weer wakker. Nog aangekleed en met lenzen in mijn ogen. Toen ik dat verholpen had wilden beide dames wederom drinken en anderhalf uur…
Hoe het precies in elkaar steekt weet ik niet, maar ik heb wel eens gelezen dat er binnen de Islam sprake kan zijn van een melk- of zoogverwantschap. Als een vrouw een niet eigen kind zoogt, ontstaat er een band tussen die twee. Hetzelfde geldt voor de kinderen die in dezelfde periode melk van dezelfde vrouw drinken. Zoiets. Best mooi, vind ik. Hoewel ik mijn best doe om de peuterdochter een klein beetje af te remmen, wordt er hier nog…
Op de school van de kleuterzoon mogen zelfs de jongste kindjes, als ze het leuk vinden, zo af en toe een spreekbeurt houden. De kleuterzoon heeft opeens de smaak te pakken; een paar weken geleden vertelde hij over zijn favoriete boek en vorige week vertelde hij vol trots dat hij de wie-ben-ik kring ging doen. Het idee daarvan is dat kleuters iets over zichzelf aan hun klasgenoten vertellen en dat aan de hand van foto’s en de verhaallijn die ze…
Meestal vind ik dat ik het nog wel soort van aardig voor elkaar heb als ik de avondspits alleen doe. Ok, het diner is wel eens errug simpel en de kindjes kijken wel eens iets langer tv dan ik bedacht had, maar hé, dat is dan maar zo. De crux daarbij zit hem in de voorbereiding, van het eten en vooral ook in mijn hoofd. Het is echt handig als het diner binnen vijf minuten op tafel kan staan en…
Eigenlijk wilden we gaan zwemmen, de kleuterzoon en peuterdochter waren nogal gefrustreerd toen ze niet in het water mochten. Ze moedigden de man namelijk aan bij een triatlon (althans, een achtste variant daarvan). Maar ja, zwemmen met een minder fitte babydochter leek me toch niet zo’n goed idee. Het arme kind slaapt voornamelijk op het ogenblik en de hitte en herrie van een zwembad leken me daar niet echt bevorderlijk voor. Het was lekker weer dus we bedachten maar weer…
Tsja, ik heb een mammablog hè, dus hoe afgezaagd ook, ga ik het toch maar over Moederdag hebben. Sterker nog, op advies van de man wachtte ik met het tikken van dit blogje tot ik de cadeaus had uitgepakt. Vandaar de vertraging. De man heeft namelijk iets gekocht… Ik geloof niet dat hij dat eerder deed. Voor de goede orde, ik kocht ook nooit iets voor hem op vaderdag. Of voor mijn eigen moeder. Maar laat ik beginnen bij de…
De vrijdag verliep in tegenstelling tot eerder deze week zonder spannende gebeurtenissen én toch leverde het grappige plaatjes op. De kleuterzoon was een heks en hij vloog op een bezemsteel. Er was paniek toen er een beestje op zijn bezem landde. Bij nader inzien was het toch een interessant studieobject. Er kwam een pakje uit Ierland met daarin een ‘Chewie’ (dat personage uit Star Wars) etui. En een armband. En voor de babydochter een allerliefst fotoalbum. Een mooie…
Zo, ze ligt weer terug in ons eigen grote bed. Dat lijkt er meer op. Qua ritme is de babydochter volledig van de kaart, ze is nu compleet onvoorspelbaar… Ook is ze echt nog niet lekker en zo af en toe heel verdrietig. Extra veel vitamine M* dus, zoals mijn moeder dat zo mooi zegt. Ik ben inmiddels kapotmoe om het zo maar eens te formuleren. Het is ergens grappig om te ervaren dat de gedachten als losse blaadjes door mijn…