Nou, het is begonnen hoor, ik mag me sinds vorige week aspirant-leerling noemen. Nog niet helemaal formeel, want het contract is nog niet rond, maar dat komt goed. Ik stond inmiddels daadwerkelijk op ‘mijn’ afdeling en ben daar druk bezig met het afkijken van de kunst.

Het is niet al te verbazingwekkend, ik leerde al dat het toepassen van zogenaamde compressietherapie een veel voorkomend verschijnsel is. In normale-mensentaal betekent dat dat er veel steunkousen om benen moeten worden gesjord.

Nu heb ik toch al een hoop sokken om voeten gedaan, maar zo’n kous is wel even andere koek. Zo’n ding zit dus serieus strak, en dat is uiteraard ook net het hele idee. Het aankrijgen van die gevallen is dan ook geen sinecure en er zijn allerlei fascinerende hulpmiddelen voor bedacht.

Afgelopen week oefende ik al op een pop en op deze memorabele woensdagochtend deed ik toch maar mooi voor het eerst een kous om een heus mensenbeen. In de souplesse valt nog het één en ander bij te leren en ik geloof niet dat het me aan de gelegenheid gaat ontbreken.

Mocht ik nou onverhoopt zelf ooit van die dingen nodig hebben, ga ik geloof ik een verzoek indienen. Het lijkt me veel leuker als ze een gezellig patroontje hebben. Iets met streepjes ofzo. Of om in thema te blijven, rendierkousen.

Foto: een zogenaamd ‘easy-slide’ hulpmiddel. En handschoenen. Want (nee handschoen) die heb je ook nodig.