Nadat we in vier dagen een behoorlijke afstand aflegden en ons doel (noord-Frankrijk) al aardig in zicht komt, vonden we het tijd worden voor een dagje rust.
In het dorpje Année waar we de nacht doorbrachten vonden we nog een adres van vrienden op de fiets. Daar konden we terecht en zo fietsten we na uitgebreid gezwommen te hebben in het zwembad van het hotel, een kilometer naar ons volgende slaapadres.
Daar dronken we wat, vocht is met deze warmte niet aan te slepen, en we dropten bagage. Vervolgens gingen we op weg naar Dinant want daar blijken we opeens nog maar een kilometer of zeven vandaan te zijn.
Dat is toch aardig gezien het feit de man en ik al geregeld in deze stad waren in het kader van allerlei YMCA-avonturen. Dat er er nu zo maar heen fietsten voelt toch een beetje bijzonder.
In Dinant kun je grotten bezoeken en tot grote vreugde van de groepdriezoon gingen we dat ook doen. Helemaal ideaal is zo’n onderneming niet met een ondernemende dreumes en een vergeten draagzak, maar desondanks was het leuk en ook heerlijk verkoelend. Temperaturen onder de twintig graden zijn we bijna niet meer gewend.
Na de grotten staken we de Maas nog even over om een foto te maken van de abdij van Leffe. Daar schijnt een zeker bier zijn oorsprong te vinden en dat moet natuurlijk vastgelegd.
We deden er ook boodschappen en hielden daarna een kook/eetsessie aan de oever van de Maas. Letterlijk op een paar meter afstand van een spoorlijn. In Nederland is het volstrekt ondenkbaar dat je je op een dergelijke plek bevindt, alle treinen zouden langzaam gaan rijden en politie zou vast snel ter plaatse zijn.
Hier niet, we namen een beetje afstand als er een trein langskwam en zwaaiden vriendelijk naar de machinisten. Die gezellig terugzwaaiden en/of toeterden. We vonden het leuk.
Zo werd onze rustdag nog best heel actief. Morgen fietsen we verder.
Error parsing: Query returned empty response