De school van de oudste twee heet de St@rtbaan. Dat zou heel figuurlijk kunnen slaan op de start die een basisschool voor een kind is in het formeel lerende leven. Ik vermoed echter dat de oorsprong aanzienlijk letterlijker is. We hebben hier een vliegveld om de hoek.

En als ik me niet vergis was het het vliegveld in het verleden zo’n beetje gevestigd op de plek waar nu de school is. Er vlak naast staat ook nog altijd het gebouw van de oude verkeerstoren. Best leuk.

Tegenwoordig is het vliegveld nog een paar bushalten verder en de school ligt tegen het ieniemienie winkelcentrumpje aan. Daar zijn een paar supermarkten gevestigd, wat drogisterijen, een kledingwinkel, de Hollandse EenheidsMAatschappij, de bakker, een frietzaak, een boekhandel en een sushizaak. Daarmee heb ik het geloof ik allemaal opgesomd.

Één van de supermarkten is de Lidl. De mensen die daar wel eens komen weten wellicht dat ze daar een schap hebben met allerleisoortige broodjes. De supermarkt heet bij ons derhalve de broodjessupermarkt en is buitengewoon populair. Er zijn namelijk ook zoete broodjes.

Zo ongeveer eens per week neem ik de kindjes vanuit school mee naar de broodjessupermarkt en daar mogen ze, je raadt het nooit, elk een broodje uitkiezen. Dat komt meestal neer op een donut of een berlinerbol. Niet erg gezond, maar wel lekker.

Ze willen dat broodje vervolgens zo snel mogelijk soldaat maken en vandaar dat inmiddels de traditie ontstond dat ze in en rond de bakfiets genieten van hun lekkernij. Ik kan daar op mijn beurt ook weer van genieten. En wellicht is dit dan zo’n traditie waar ze later met een glimlach aan terug denken.

Foto: met nog een vriendje mee. Ik neem eerlijk gezegd niet iedereen mee de supermarkt in, maar dit jongetje kennen we inmiddels zo goed, dat kan prima.