Nog een kleine week, dan is het Sint Maarten. In de tijd dat ik klein genoeg was om daar iets mee te doen, aten we dan ergens rond een uur of vijf snert* en als het dan even later donker werd gingen we met lampion naar buiten om snoep te verzamelen.
Na al het zingen en snoep verzamelen gingen we dan thuis weer warm worden met warme chocolademelk. En natuurlijk moest de buit bekeken worden.
In mijn beleving is deze tijd van het jaar daarmee koud. Guur weer, regen, muts, sjaal en handschoenen zijn noodzakelijk.
Daar moest ik wel even aan denken, toen we op zondagmiddag gezellig met een stel kids en bijbehorende ouders in de speeltuin belandden. De eerste vraag die de kleuterdochter stelde was of ze haar jas en schoenen uit mocht, en ik gaf haar niet eens ongelijk.
Heerlijk was het in het zonnetje. Het kan niet kloppen, dit soort prachtig weer in november. Maar nu het er is genieten we er maar van.
* u weet wel, van die heerlijke erwtensoep waar de lepel rechtop in blijft staan en die het best gemaakt wordt door mijn moeder.
Met dank aan Peter voor de plaatjes