Aha, opeens werd me dus vandeweek duidelijk dat ik ofwel beter had moeten opletten met maatschappijleer of dat de inhoud van dat vak tekort schiet. Ik zal er maar van uit gaan dat het het eerste was, ik heb weinig andere herinneringen dan verveeld zitten tekenen tijdens die uren.

Toch zonde, of misschien ook niet want wellicht is ‘ignorance a bless’ in deze. Het is namelijk zo dat ik afgelopen weekend in de Volkskrant las dat rtl nieuws een conceptversie van een zogenaamde Corona noodwet had.

Daar gaat het al helemaal mis natuurlijk. Een krant die zegt dat een andere, volstrekt anders georiënteerde, nieuwsbron iets in handen heeft wat dan ook nog een conceptversie is, dat is vragen om foute informatie. Maar dat even geheel terzijde.

Er stond te lezen dat in die wet de beruchte anderhalve meter afstand vastgelegd zou worden en ik moet zeggen dat ik daar wel even van schrok. Die anderhalve meter krijgt dan dus dezelfde status als een rood verkeerslicht negeren? Iedereen doet het wel eens, maar het mag simpelweg niet en als je betrapt wordt krijg je een bekeuring?

Ik word daar echt een beetje ongelukkig van. Er is toch gewoon niets aan zo? De geforceerde afstand overal en boze blikken als je per ongeluk een keer niest of te dichtbij komt. En dan durf ik me ook nog de zin van de hele toestand af te vragen. Ik stond laatst in de rij bij de kassa van de supermarkt toen een ongeduldige 70+ dame tegen me aan kwam staan om haar boodschappen alvast op de band te leggen. Ik bedoel, dan kunnen we er toch net zo goed mee stoppen?

Maar goed, terug naar die wet dus. Ik kan me zo voorstellen dat een maatregel maar voor een bepaalde tijd mag worden ingevoerd en dat het daarna fatsoenlijk moet worden weggezet in een wet om het nog te mogen handhaven. Wat ik me alleen afvroeg, hoe komen we weer van zo’n wet af.

Ik mag toch niet hopen dat we tot in lengte der dagen aan die maatregel vastzitten terwijl het wel ok is om gezellig met zijn allen lekker milieuvervuilend te vliegen en we de mensen in verpleeghuizen maar opsluiten of afschepen met stompzinnige bezoekregelingen. Oh, en reizen met de trein mag dan weer niet als het niet om noodzakelijke reizen gaat.

Ik ben wat gefrustreerd, dat mag duidelijk zijn. Ik ben heel benieuwd hoe we over een paar jaar terug kijken op deze periode, het zou me niet verbazen als we onszelf volledig voor gek verklaren. Hopelijk kunnen we dat doen terwijl we gezellig naast elkaar zitten.