Met drie rondrennende kinderen zijn ongelukken zo af en toe onvermijdelijk. Ik maak me dan ook geen moment de ilusie dat iedereen hier altijd heel zal blijven. Toch zijn we tot op heden nog altijd vrij goed weggekomen als het gaat om beschadigde kids.

Natuurlijk zijn er geregeld geschaafde knieën, blauwe plekken en bulten, maar vooralsnog doen mooie pleisters en troostknuffels het leeuwendeel van het genezende werk.

Wel bracht de groepdriezoon een aantal jaar geleden eens een nachtje in het ziekenhuis door na een onfortuinlijke val tegen een glijbaan. Ook de peuterdochter mocht daar een keer logeren omdat ze besloot een voorwaartse duik van de trap te maken.

Vanmiddag bleek ondanks deze gunstige statistieken dat ook hier een ongeluk in een klein hoekje zit. We gingen pannenkoeken bakken. Ik was eerst met de meisjes naar de supermarkt gegaan om daar de ingrediënten te halen en weer thuis wilden ze helpen bij het bereidingsproces.

Dus mochten ze eieren breken, melk gieten en in het beslag roeren, maar toen het echte bakwerk begon heb ik ze naar hun favoriete eenhoornprogramma gestuurd. Zo af en toe kwamen ze kijken naar de voortgang van het proces en bleven daarbij netjes uit de buurt van de pannen.

Traditiegetrouw gebruikte ik het laatste beslag om de eerste letters van de namen van de kinderen te bakken. De kleuterdochter ging blij terug televisie kijken toen ze daar achter kwam, de peuterdochter kwam geïnteresseerd kijken.

En in een onbewaakt ogenblik kon ze schijnbaar de verleiding niet weerstaan om haar letter aan te raken. En die lag dus in een pan die op het vuur stond. Auw!

Heel even was ik boos op mezelf. Hoe kon ik dat nou laten gebeuren?! Ik stond er notabene naast. Tegelijkertijd heb ik het verwonde handje van mijn brullende meisje onder de kraan gehouden en in de tien minuten die dat duurde constateerde ik dat de schade ondanks drie blaren op haar vingers redelijk meeviel.

Desondanks zal de peuterdochter de komende dagen haar linkerhand wel wat meer gebruiken dan ze normaal doet. Hopelijk heeft ze er van geleerd. Ik in ieder geval wel.