Het wordt steeds lastiger om goede foto’s van de groepdriedochter te maken. Ze wordt steeds zelfbewuster en heeft ook nog al eens de neiging om raar te gaan doen als er een camera in beeld verschijnt. Maar deze is best goed gelukt al zeg ik het zelf. Gemaakt op zondagmiddag terwijl ze heerlijk speelde op de Papenberg bij de duinen van Castricum.
Ik gebruik de foto vervolgens om de aandacht te trekken voor iets wat er werkelijk niets mee te maken heeft. Heet dat dan clickbait? Sorry als ik je misleid heb, hopelijk troost de gedachte dat het voor een goed doel is.
Het zit namelijk zo. De man doet volgend jaar, als het niet wederom moet worden afgelast, weer mee aan de Roparun. Bij een dergelijk sponsorevenement moet natuurlijk geld worden ingezameld en het team waar de man in zit doet dat onder andere door de verkoop van de allerheerlijkste Brabantse worstenbroodjes.
Nu had hij bedacht dat hij wellicht een heel stel aan mijn opa’s en oma’s in de Merefelt had kunnen slijten, maar het werd een beetje kort dag om dat georganiseerd te krijgen. (@zorginoktober; hoeveel broodjes willen jullie met Pasen). Vandaar dat ik heel enthousiast heb geroepen ‘bestel er maar een stel, die raken we wel kwijt’.
En dus komen er maandagavond vijftig worstenbroodjes. Best lekker, maar tien per persoon is wel wat veel en dus hoop ik er toch een aantal te verkopen. Vier stuks voor vijf euro leerde ik van de man.
Het toeval wil dat ik dinsdag de beschikking heb over een auto én dan in een ontzettend goed humeur ben, ik ben dan namelijk jarig. Ik ben daarom bereid om de broodjes te komen bezorgen en je krijgt er dan gratis een grote glimlach/gezellig praatje/anderhalve meter knuffel bij.
Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Op is op en maak me los. Bestellingen mogen in de reacties, via pb, per telefoon, postduif, het is helemaal aan jou.