Voor een vrije zaterdag was het een nogal drukke dag. Het begon al rond half negen, toen ik wakker schrok en me realiseerde dat de groepdriedochter over een half uur in het zwembad moest liggen. De kleuterdochter had om een mij niet duidelijke reden mijn telefoon (en wekker) mee naar beneden genomen en waarschijnlijk de wekker uitgezet. Super handig.

Gelukkig had de groepdriedochter zich al aangekleed en ben ik er op getraind om binnen een kwartier het huis te kunnen verlaten. We waren dus netjes op tijd. Terwijl de groepdriedochter zich bekwaamde in het ‘door het gat zwemmen’ speelde ik onder een brug in de buurt voor hangjongere. Ouders mogen namelijk niet in het gebouw blijven en het regende. Super handig.

Eenmaal uitgezwommen togen we huiswaarts. In eerste instantie leek het goed te gaan qua weer, maar toen we net goed en wel onderweg waren begon het serieus te hagelen. In een poging het gezicht van de groepdriedochter te beschermen tegen die ijzige steentjes stonden we wat onhandig langs de weg en kregen we een lift aangeboden. Ik kon natuurlijk moeilijk weigeren, maar moest wel de fietsen achterlaten. Super handig.

Gelukkig bleek de groepvierzoon na het ontbijt bereid om me te helpen de fietsen te halen. We holden gezellig met zijn tweeën naar de fietsen en brachten ze weer netjes thuis. Super handig!

Kast in berging

Daarna kon dan eindelijk het klussen beginnen. De man en ik struinden vorig weekend de website van de Zweedse meubelgigant af en bestelden een stapel spullen. De leveringstijd viel in het geheel niet tegen, want op dinsdagmiddag kwam men onze hal al volstouwen met allerlei kartonnen dozen. Super handig.

Het grote Lego voor gevorderden kon daarmee beginnen. De man werkte aan de door hem zeer gewenste stellingkast voor in de berging. Ik ging los op de nieuwe garderobekast voor de groepvierzoon. Zo af en toe kwam er ook nog een kind langs om een beetje te assisteren. Super handig.

Met een onderbreking voor de avondmaaltijd, het bedritueel en een hardlooprondje bouwden we door tot een uur of half twaalf. De stellingkast zit in elkaar en de garderobekast is een aardig eind op weg. De zondag zal in het teken staan van het afmaken van de kast, het opruimen van de berging en het wegwerken van de mega stapel oud papier die er is ontstaan. Op die manier kunnen we maandag weer gewoon aan het werk en volgende week verder met het nieuwe bed van de groepvierzoon. Superhandig.

Gelukkig kan ik er goed bij