Also, de trip naar Playmobilland stond al een week vast, de beschikbare plaatsen zijn namelijk beperkt, en zo’n beetje ons hele reisschema was er op afgestemd. Op vrijdagochtend ging de wekker om zeven uur en verschenen we mooi op tijd aan het ontbijt in ons hotel.

Zirndorf ligt op ruim tien kilometer van het centrum van Neurenberg en u begrijpt, we gingen met de fiets. Zo halverwege de heenreis begon het werkelijk te storten van de regen, dat was wel een spijtige start van ons lang verwachte dagje uit. Gelukkig hield de groepvierdochter er al zingend de moed in.

Als een stel verzopen katten kwamen we aan bij Playmobilland. Gelukkig was het echte hozen inmiddels wel weer wat gestopt, maar ideaal was deze start toch niet. Eenmaal daadwerkelijk binnen was er nog even wat teleurstelling over wat Coronaregels, maar uiteindelijk werd het een fantastische dag.

Er werd gespeeld, gespeeld en gespeeld. Rond de middag liet de zon zich zelfs af en toe zien en dat verhoogde de vreugde nog meer. Ik blijf erbij dat dit speelpark veel leuker is dan een pretpark voor kinderen. Ze kunnen er eindeloos met playmobil spelen, schatten zoeken en spelen op de meest fantastische toestellen.

De harten van de man en mijzelf sloegen wat slagen over toen bleek dat onze daredevil, eh kleuterdochter, via een klimwandje het kasteel in was geklommen in plaats van te wachten op haar vader, maar zoals ze zelf zei ‘ik viel toch niet’. En dus was alles in orde.

De meiden waren ook zeer gelukkig met de eenhoorn- en zeemeerminonderdelen. Hun werkelijk verrukte gezichten maakten de trip voor ons al geslaagd. Heerlijk dat ze nog zo kunnen op gaan in hun fantasie.

De groepvijfzoon is duidelijk wat ouder en wordt iets minder gegrepen door alle verhalen. Hij vond het desondanks heerlijk om met de boten en beesten in het water te spelen en had het meeste plezier in de uitdagende speeltoestellen. Ook hij zou er zo een week zoet kunnen zijn, maar ik kan me voorstellen dat dat voor andere negenjarigen anders zou kunnen zijn.

We bleven zo lang mogelijk spelen, scoorden nog een paar figuurtjes om thuis mee te spelen en gingen toen via een typisch Duits restaurant terug naar het hotel. Toch nog een kleine dertig kilometer gefietst en ik geloof niet dat onze twee oudste spruiten eerder deze vakantie zo snel sliepen toen ze eenmaal in bed lagen.