Als we dan toch in de weer gingen met kerstbomen, lampjes, ballen en meer van dat soort versiersels, konden we het geheel net zo goed compleet maken, zo dacht ik. Bij kerstbomen en kerst hoort in mijn beleving ook een kerststal. Of een kerstgroep zo je wilt.

Een stel van die niet al te mooie beeldjes in een soort open stalletje met een rieten dak. Zo’n geval hadden we vroeger altijd thuis staan, als ik me niet vergis gemaakt door mijn opa die van een nogal handig soort was. De stal zelf hebben we niet, voor een dergelijk gevaarte hebben we echt geen ruimte.

De groep beelden heb ik dan weer wel van mijn ouders gekregen en ik besloot ze na wat twijfelen tevoorschijn te halen. De twijfel zal hem er in dat het vrij kwetsbare beeldjes zijn en dat ik geen zin heb om de kids steeds te verbieden er aan te komen.

Ik heb daarom maar vast geaccepteerd dat er iets sneuvelt. Als het heel dramatisch is, is er vast wel weer een nieuwe versie te scoren. Ik vind het ook gewoon veel te grappig en schattig om te zien hoe er wordt omgegaan met de beeldjes en hun bijbehorende verhaal.

Ze blijken best een beetje te weten hoe het bijbelverhaal in elkaar steekt. Kwamen met vragen over de wijzen en het leverde mooie gesprekken op over religies. Best tof.

Daarna werd er lekker gespeeld met de groep en de meisjes kregen ruzie over wie er met het babietje mocht spelen. Ze haalden er ook dieren uit de Schleich collectie bij. Dat vond ik wel een aardig idee. Iedereen is welkom, zo vond de groepvijfzoon.

Na een tijdje kwam er een heuse t-rex aan te pas. Dat kon makkelijk, aldus de groepvijfzoon. Het dino tijdperk en de tijd van het kerstverhaal lagen immers vlak bij elkaar.

Wellicht moeten we hem een keer uit gaan leggen hoe het precies zit met de tijdlijn, maar voor nu reken ik het goed.

Vooralsnog zijn alle beeldjes nog heel, dit eerlijk gezegd tot mijn verbazing. Wel zit er op het kribje een klein krasje. Hij viel met baby en al op de grond namelijk. Het zou echter goed kunnen dat de beschadiging er al zat. We zullen het nooit weten. Het zal mij benieuwen welke beeldjes er na drie koningen* weer heel in de doos belanden.


* haha, dat ik netjes na Driekoningen op 6 januari ga opruimen is natuurlijk wishful thinking. Maar een mens mag hopen toch.