Het beloofde zaterdag een lekker warme dag te worden die geheel in het teken stond van de atletische activiteiten van de kids. De wekker stond om een vergelijkbare tijd als door de week en rond kwart over acht in de ochtend vertrok de puberzoon gewapend met spikes, een lunchpakket, zonnebrand en goede zin naar GVAC. Voorafgaand aan de wedstrijden ontbijten ze gezellig samen.
Intussen vroeg het activeren van de meiden, en toegegeven mijzelf, iets meer aandacht. De vroege actie viel zo in het weekend wel een beetje tegen. Tegen half negen kwam er vast een klasgenootje én atletiekbuddy en na een beetje koffie vertrok ik rond negen uur met drie kids naar Reusel.
We waren ondanks mijn oprechte poging op tijd te zijn, toch iets te laat en de kids konden zo de warming-up in rennen. In een helder moment had ik wel aan het meebrengen van veiligheidsspelden gedacht en dat droeg ter compensatie van het te laat komen bij aan het soepel opspelden van de startnummers.
Na de warming-up was er logischerwijs al dorst en bleken mijn beide meiden niet te hebben gedacht aan hun waterfles toen ze zicht klaarmaakten om te gaan. Ik vind dat fascinerend, dit hele atletiek gebeuren doen we nu al een jaar of drie gemiddeld twee keer in de week en die waterflessen zijn er toch een vast onderdeel van.
Maar goed, we waren er, we weten waar er iets te verbeteren valt en gelukkig kon ik ter plekke wat drinkflessen kopen. Ik speelde even met de gedachte om dat niet te doen, maar gezien de temperatuur leek me dat onder onverantwoord ouderschap vallen.
Het atletiekfestijn begon met een estafette en daarna moesten er in vier dan wel zes minuten zoveel mogelijk meters worden gemaakt. Mijn beide meiden deden erg hun best en gingen daarna met een knalrood hoofd door naar de volgende onderdelen.
Tussen het aanmoedigen door heb ik in het gras gezeten, koffie gedronken, een beetje rondgewandeld, lootjes gekocht voor een loterij ten behoeve van Stichting Leergeld Veldhoven & de Kempen, nog maar eens even gezeten en wat foto’s gemaakt.
Best een prima invulling van de dag eigenlijk, alleen gezien het aantal mensen wat dan met mij op een betrekkelijk klein oppervlak is, was ik aan het eind van de rit tóch lekker overprikkeld. De meiden hadden het zeer goed naar hun zin en waren bijzonder gelukkig toen er twee prijzen werden veroverd met de loterij en de bijnapuberdochter werd samen met haar leeftijdsgenoten ook nog eens tweede in de competitie.
Atletiek missie geslaagd vond ik zo. Na de zomer weer verder.