Het was dit jaar al spannend of de goedheiligman met rode mijter ons land überhaupt zou kunnen vinden, maar nu hij er is geeft dat toch weer een extra dimensie aan het sowieso nogal roerige 2020. Afgelopen zaterdag kwam Sinterklaas na een altijd bijzondere reis aan bij de Dieuwertje Blokkade. Vlak bij het kasteel, lekker makkelijk met het thuiswerken. Ik moet zeggen dat ik dat dan toch wel weer een mooie twist vind van de dames en heren van het…
Hoera, hoezee en euforie. Het derde en (vooralsnog) laatste zwemdiploma van de groepvierzoon is binnen. Het eerste kind is dus zwemveilig in zwembaden en open water zonder stroming als ik de achterkant van het C-diploma mag geloven. Toch een mijlpaal. Het heeft uiteindelijk allemaal wat langer geduurd dan ik in eerste instantie had gehoopt en dat kwam niet alleen door Corona. De groepvierzoon kon zich op zich tamelijk snel aardig redden in het water, maar qua techniek liet het te…
Het gebeurde geloof ik één keer eerder dat we thuis waren op de verjaardag van de groepdriedochter. We vierden immers ook al eens haar feest tijdens fietsvakanties in respectievelijk Friesland, Ierland, België/Frankrijk en vorig jaar verjaarde ze in Tsjechië. Een bijzonderheid op zich dus dat we gewoon in Eindhoven waren. Het was dan bijzonder, maar ook een doodgewone dinsdag. De man moest gaan werken, de opa’s en oma’s kwamen niet en vanwege de vakantie was er uiteraard ook geen school.…
Goeie help, het was opeens warm zeg. We moesten even wennen. Aan de warmte, aan dat je dan niet te veel moet willen en aan dat je dan echt water bij je moet hebben bij alles wat je doet. Dat niet te veel doen viel hopeloos in het water. Ik begon met een korte vroege dienst, ging toen op missie ergens aan de noordkant van Eindhoven, vervolgens ontmoette ik de man en kids in de stad die het paspoort van…
De groepvierzoon werd acht vandaag! Acht alweer. Niet te geloven dat het alweer acht jaar geleden is dat hij ons voor het eerst ouder maakte. Daar kan ik echt ontzettend sentimenteel over doen, maar dat zal ik voor de gelegenheid eens achterwege laten. Het werd een niet zo standaard maar desondanks erg leuke dag. In tijden van van vakantie én Corona is een verjaardagsfeest met veel mensen immers niet erg haalbaar. Opa en oma uit Dalfsen waren gelukkig niet op…
Het is al weer een paar weken geleden, maar ik moet jullie toch nog even vertellen over het uitje van de man en de groepdriezoon naar de Efteling. We hadden via de blauwe grootgrutter ergens het afgelopen jaar gespaard voor korting op kaartjes voor de Efteling. Ik zit er eens over te peinzen wanneer dat dan geweest is, maar ik kan het niet meer verzinnen. Mijn hersenen worden een dagje ouder geloof ik. Maar goed, de Efteling dus. Eerdere ervaring…
Het was dan een vreemde, gekke en drukke tijd qua werk, qua kids, qua eigenlijk alles, het was ook de laatste fase van mijn opleiding verpleegkunde. Toen ergens in maart alle bijeenkomsten werden afgelast in ons verzorgingshuis hadden we nog heel even de hoop dat we ons mini-symposium op school mochten houden, maar ook dat bleek wishful thinking. De symposia, één van de examenonderdelen, konden echt niet doorgaan. Maar, en daar verdienen de docenten van het summa alle lof voor,…
De groepdriezoon zit alweer geruime tijd op zwemles. Dat vindt ie opzich best ok, maar de laatste tijd kwam toch ook geregeld de vraag of het nu al eens klaar was. Zelf had ik me die vraag eerlijk gezegd ook gesteld. Mijn bijzonder gekleurde blik vond dat ie inmiddels toch wel aardig zwom en ik durfde hem inmiddels ook best zonder allerlei drijfmiddelen te laten zwemmen. Tot mijn grote blijheid kwam een paar weken geleden dan eindelijk de verlossende brief.…
Het is een onvermijdelijke traditie; als we op vakantie zijn is de kleuterdochter jarig. Zo ook dit jaar, en deze keer wordt ze vijf. We begonnen het feest maar gewoon de avond van te voren in een plaatselijk restaurant. Je moet er immers zelf een feestje van maken. De kleuterdochter was begonnen met stralen toen ze zag dat we een cadeau mee hadden genomen en was vervolgens natuurlijk niet meer te houden. Toen ze haar drankje had, zongen we liedjes…
Het is 2556 dagen, 624 weken, 84 maanden of 7 jaar geleden dat de groepdriezoon geboren werd. Ik kan alle clichés wel weer uit de kast halen; het leek een eeuwigheid maar ook een paar seconden. Het gaat zo snel, hij heeft alles veranderd, ik hou eindeloos veel van hem, ben ontzettend trots en superblij dat ik zijn mamma mag zijn. Mijn mooie, creatieve, lieve manneke al weer zeven. Het is haast niet voor te stellen. Het babyjongetje van zeven…