Even voor de goede orde hè; ik schrijf dit stukje omdat ik het wil schrijven. Ik word er niet voor betaald en sterker nog, Sportstuif is niet eens op de hoogte van mijn voornemen over ze te gaan schrijven. Ik kan me zelfs niet voorstellen dat ze dit blog überhaupt kennen. Van sommige dingen word ik soms toch wel zo ontzettend blij. En vandaag was dat van de Sportstuif. Sportstuif is de organisatie die de BSO van de groepdriezoon en…
Hoe mijn werk in het verpleeghuis eventueel van uit huis zou moeten zou ik werkelijk niet weten. Het is natuurlijk ook niet voor niets dat mijn beroepsgroep wel wordt geacht om gewoon te gaan werken. Ik zag trouwens ergens een filmpje van zorgverleners die de anderhalve meter probeerden te implementeren. Zelfs als we dat gaan doen wordt het een zooitje ?. De man echter, heeft dat hele thuiswerken inmiddels aardig geoptimaliseerd. Hij werkt bij het laboratorium waar ze eindeloos druk…
Na de zwemperikelen van zaterdag ging de sportieve toestand op zondag vrolijk verder. Het was namelijk ook het weekend van de marathon hier in Eindhoven. We juichen ieder jaar wel voor de lopers, en na het officieuze wereldrecord van gister op de marathon in Wenen, waren we vandaag extra geïnspireerd. Toch zag ons programma er dit jaar wat anders uit dan eerdere jaren. De man liep vorige week al een halve marathon in Breda en had zich ten doel gesteld…
De groepdriezoon zit alweer geruime tijd op zwemles. Dat vindt ie opzich best ok, maar de laatste tijd kwam toch ook geregeld de vraag of het nu al eens klaar was. Zelf had ik me die vraag eerlijk gezegd ook gesteld. Mijn bijzonder gekleurde blik vond dat ie inmiddels toch wel aardig zwom en ik durfde hem inmiddels ook best zonder allerlei drijfmiddelen te laten zwemmen. Tot mijn grote blijheid kwam een paar weken geleden dan eindelijk de verlossende brief.…
Wellicht niet geheel onverwacht reisden wij het afgelopen weekend naar Noord-Holland. Het jaarlijkse Damloopfeest werd weer gehouden en wij schrijven ons daar altijd enthousiast voor in. De man loopt al zeker een jaar of vijf steevast een #pr op de tien mijl en de laatste ikzelf heb mijn focus maar eens verlegd naar de vijf mijl. Dat vind ik qua afstand eigenlijk veel leuker namelijk. Bijkomend voordeel is dat de vijfmijlvariant van de Damloop op zaterdagavond wordt gehouden en ze…
Als we de weerapp mochten geloven werd het dinsdag aardig weer. Met een groot meer en bergen in de omgeving gaat de uitdrukking ‘niets is zo veranderlijk als het weer’ hier bij uitstek op, maar we hoopten in de middag op goede zwemomstandigheden. Het kwam aardig uit, ’s morgens regende het en rond een uur of twaalf trok alles open en ging de zon haar best doen. Zwemkleding, zonnebrand smeren en op naar het strandje dus. De man sloot wat…
We zijn hier in een nogal sportief gebied terecht gekomen. In de winter wordt er wintersport bedreven en in het zomerseizoen wordt er veel (naar beneden) gefietst. We zitten daarnaast aan een stuwmeer met welhaast letterlijk op spuugafstand een fietsverhuurbedrijf. De man zou de man niet zijn als hij niet bijzonder graag om dat meer heen wil fietsen en het liefst natuurlijk met zijn gezin. Helaas voor hem is dat nogal een eind, maar we waren de beroerdste niet en…
Vandeweek schreef ik er al over; de prioritering en tijdsverdeling liep niet helemaal lekker de laatste weken voor de vakantie en vooral was ik nogal moe. En ok, hier en daar wat gedemotiveerd. Nu weet ik van mezelf dat het me op dat soort momenten heel erg zou helpen om veel te gaan sporten. Maar ja, dat is dan juist ook heel erg lastig. Ik sportte wel hier en daar wat, qua frequentie en intensiteit lag er echter ruimte voor…
Oh die heerlijke vakantie. Het mocht dan wel mijn werkdag zijn, maar door het ontbreken van de zwemles hadden we maandagmiddag ein-de-lijk weer eens de gelegenheid om bij een buurvrouw/vriendin/ en haar kindjes te gaan spelen. Onze schema’s matchen werkelijk voor geen meter, of juist perfect, dat is een beetje hoe je het bekijkt. Maar het komt er in ieder geval op neer dat de buurvrouw werkt op dagen die ik vrij heb en vice versa. De groepdriezoon en kleuterdochter…
Roparun dus. Want het is Pinksteren. Vorig jaar deed de man voor het eerst mee en toog ik heel naïef naar Rotterdam om het spul binnen te halen. Dat was best leuk hoor, maar ik doe het nooit meer. Het was daar gillend druk en eigenlijk niet te doen met drie kleine kinderen. Vandaar dat de aanpak dit jaar anders was. We brachten de man op vrijdagochtend naar het vertrekpunt (in Veldhoven, niet Duitsland) en gingen de dag daarop naar…