Wat er precies aan de hand is weet ik niet, maar het lijkt er op dat het universum het voorzien heeft op onze verslavingen. Misschien staan de sterren scheef ofzo, heeft er een aura een verkeerde kleur of is er iets mis met mijn karma. In ieder geval gaan er de laatste veel tijd dingen kapot. Van die dingen die in theorie niet cruciaal om te overleven maar in de praktijk toch wel soort van noodzakelijk zijn. Het begon laatst…
Bladerend door de Allehande kwam ik laatst een recept tegen met bloemkoolrijst. Bloemkoolwat? Inderdaad bloemkoolrijst. Het concept courghetti (slierten van courgette) kende ik al wel, maar een groente-alternatief voor rijst was nog nieuw voor mij. Ik was geboeid, niet alleen door het concept, maar vooral ook door het woord. Bloemkoolrijst. Enerzijds klinkt het voor geen meter, maar anderzijds werd ik er bijzonder nieuwsgierig van. In de supermarkt ontdekte ik trouwens dat er ook zoiets als broccolirijst is, maar dat intrigeert…
Het was zo’n dag waarop ik mezelf weer eens hartelijk uitgelachen heb. Het was namelijk zo dat er een mevrouw van de kraamzorg langs kwam voor een intake. Ergens zou je denken dat dat bij het derde kind niet meer zo nodig is, maar ik hou nogal van variatie en dus is dit wederom een andere organisatie. Het is ook rijkelijk vroeg om de intake al te hebben, ik bedoel, als ons meisje nu geboren zou worden is ze in…
Laatst hoorde ik opeens ‘kei-leuk’ uit de kamer komen. Ik moest even goed kijken of er misschien onverwachts gezelschap was, maar het bleek niet het geval. De uitroep was toch echt uit de mond van de kleuterzoon komen rollen. Onze kinderen mogen dan kleine Eindhovenaartjes zijn, tot op heden was daar qua taalgebruik en uitspraak weinig van te merken. De man en ik spreken vast geen perfect abn, maar het locale taalgebruik en de bijbehorende tongval hebben we ook zeker…
‘Hoe ruimen jullie je speelhoek op?’ Was een vraag die op mijn Facebooktijdlijn voorbij kwam. Best een interessante vraag zo vond ik. Het is hier in huis zo dat zelfs al is het opgeruimd, je er bepaald niet om heen kunt dat er kinderen rondlopen. Nu is dat opzich niet zo erg, maar soms zou ik willen dat het écht netjes was. In de loop der tijd is de speelgoedverzameling ook behoorlijk uitgedijt en neemt derhalve steeds meer ruimte in…
Het klinkt wellicht vreemd, maar op de avond dat Sinterklaas en zijn gevolg weer naar Spanje vertrokken (of de kleding in de kast verdween) begonnen wij juist met aftellen. Om vijf december niet helemaal ongemerkt voorbij te laten gaan hadden we nog een paar pakjes achter de hand gehouden. Die konden we dan mooi voor het pannenkoekendiner uitpakken. De peuterdochter kreeg wederom een setje playmobil. Deze keer met een paard. Ze was er buitengewoon gelukkig mee. Ze kreeg het setje…
De kleuterzoon baalde, het liefst had hij de hele dag met opa en oma en zijn nieuwe speelgoed gespeeld. Helaas voor hem wilden we toch echt even gaan wandelen. Het leuke daaraan was dan weer wel dat hij bij opa en oma in de auto mocht. Vandaar hij schoorvoetend akkoord ging. Logistiek was het een gecompliceerde operatie. De man wilde graag wandelen in Aalst, én hij wilde zijn wekelijkse ‘lange duurloop’ meteen uitvoeren. De kleuterzoon past incidenteel best in de…
Wegens handig in het weekend want de familie woont door het hele land vierden wij op zaterdagmiddag al een pakjesfestijn. Het hele feest begon voor de kleuterzoon al ’s morgens toen hij zijn gezette schoen vond. Er stond een groot pak naast met daarop een brief. In het pak zat een cadeau voor zijn tante, aan hem de vraag of hij voor hulppiet wilde spelen en haar het cadeau kon geven. Hulppiet ging hem wat ver, maar hulpbrandweerman was geen…
Jan Terlouw is voor mij een bekendheid, met name door het boek Oorlogswinter. Hij deed echter nog veel meer dan boeken schrijven. Zo zat hij jaren in de politiek en is inmiddels een veelgevraagde spreker en gast in bij allerlei gelegenheden. Meneer Terlouw maakt zich zorgen. Om die zorgen te uiten zocht hij een podium en dat werd hem geboden door De wereld draait door. Nu zou ik hier van alles over kunnen zeggen, maar meneer Terlouw zei het al…
Op jacht naar de allerlaatste benodigdheden voor het komende Sintweekend (missie geslaagd!), belandden de peuterdochter, eh prinses Elsa, en ik op een soort mini-kerstmarkt. Nu weten de mensen die mij een beetje kennen dat ik echt helemaal niets heb met dat soort gelegenheden, maar goed, het was rustig en de peuterdochter wilde echt heel graag. We hadden ook nog eens de tijd én ik had het kind net anderhalf uur door Eindhoven gesleept, dus waarom niet. We zagen heel veel…