Ergens vorige week schreef ik een blogje over het fenomeen supermamma. Dat leverde best wat complimenteuze reacties op, waarvoor dank. Het is me er niet om te doen, laat dat duidelijk zijn, maar het is toch tof om leuke reacties te krijgen. Toch wil ik er nog even op terugkomen want ik wil nog even iets benadrukken. Ik voelde me namelijk een supermamma omdat ik met drie blije dan wel tevreden kids liep in een, voor ons, niet heel bijzondere…