Het blijft toch leuk hè, de herinneringen van Facebook. Zo kreeg ik vandaag een plaatje de zien van drie jaar geleden. De kleuterdochter, die toen nog dreumesdochter was, had mijn schoenen aangetrokken en vond dat reuzegrappig. Drie jaar geleden, dat is dus eindeloos lang en tegelijk heel kort geleden. Hoe is het mogelijk dat mijn oudste meisje opeens zo groot geworden is zeg. Ik weet nog als de dag van gister dat ze daar met een heel ondeugend koppie om…
Op maandagochtend, de kleuterzoon was al zeker een uur op school, mocht ik een stel lieve buurmeisjes een paar uurtjes vermaken. De peuterdochter was danig enthousiast, haar broer tijdelijk inruilen voor haar vriendinnetjes vond ze een briljant idee. Het was heerlijk weer, de bakfiets biedt best ruimte aan drie kleine meisjes en het brood was op dus we gingen op pad. Eerst naar de bakker en aangezien die peperkoek uitdeelt, is dat altijd een geslaagd uitje. Vervolgens via de supermarkt…
De twee oudsten sliepen uit, later bleek trouwens dat de kleuterzoon zich entertainde met filmpjes op de iPad, dus ik had rustig de tijd om de social media te bekijken. Al vrij snel kwam ik langs een filmpje van Sire: Mooi, dacht ik daarbij, blogvoer. En richtte me op de inmiddels gearriveerde kleuterzoon. Aan het eind van de dag bleek dat ik bepaald niet de enige was met een mening over deze campagne. Heel veel mensen waren gestruikeld over de…