In ons huishouden gaat er nogal wat pindakaas doorheen. Vraag de peuterzoon wat hij wil eten en hij zegt ‘boterham met pindakaas’. De man en ik weten het ook te waarderen dus u snapt dat ik blij ben dat ze het spul in kiloverpakkingen verkopen.

Grappig genoeg is de man daar niet onverdeeld blij mee. Hij heeft namelijk een interessante onhebbelijkheid*, hij schept er genoegen in om een nieuwe pot pindakaas op een specifieke manier aan te breken.

Hij was gisteravond dan ook blij verrast toen hij een maagdelijk nieuwe pot aantrof en besloot het aanbreken ervan vast te leggen.

Ik vond dat nogal hilarisch en kon het niet laten daar weer een foto van te maken. Zo houden wij elkaar wel bezig. ?

  
*Mocht u zich onverhoopt afvragen waarom er sprake is van een onhebbelijkheid, dat is omdat hij het mij durft kwalijk te nemen als ik de pindakaas op een andere manier dan de zijne aanbreek…