In navolging op mijn blog van vorige week over het bloggen deed ik iets heel geks. Ik maakte een Instagram account aan. De man keek me een beetje meewarig aan toen ik hem dat vertelde, maar goed, hij doet zelfs niet aan Facebook. Misschien is zijn mening wel erg gekleurd.

Ik doe mijzelf een beetje denken aan de actie van toenmalig premier Kok (of was het Lubbers?) op dit soort momenten. Dat moment dat hij een muis, zo’n geval waarmee je een computer bestuurt dus, in zijn handen geduwd kreeg en dat hij er onhandig mee in de hoek van een computerscherm mee ging staan duwen.

Nu doe ik dat niet hoor, de muis heb ik inmiddels wel begrepen. Maar zo’n nieuw social media kanaal voelt wel erg onwennig. En dat terwijl er inmiddels meen ik al weer allerlei nieuwe platforms zijn. Ik hoorde bijvoorbeeld wel eens van Snapchat, en ik houd mij wat dat betreft nog even angstvallig van de domme.

Anyways, deze mastodont (ik heb het woord al de hele dag in mijn hoofd) zit nu dus op instagram en er kan gevolgd worden. Ik schiet nogal vrij regelmatig plaatjes van dingen waar ik allang over schreef en die passen daar prima. Ik vond mijn plaatjes nog best artistiek voor mijn doen ?.

Het idee is geloof ik ook dat je niet al te veel tekst bij de plaatjes zet en ik zie mensen ook heel veel hashtags (#dezedingendus) gebruiken. Ik moet zeg maar even wennen. Maar je bent blogger en je wilt wat, dus ik ga t gewoon proberen.

Wie zie ik daar?