Het voelt eindeloos lang geleden, maar ooit, vroeger, en dan bedoel ik een jaar of drieënhalf geleden, werkte ik in Nijmegen. Ik deed dingen met onderzoek bij het Radboud en op deze eerste maandag van oktober sloot een oud-collega haar promotietraject af. Ik was destijds betrokken bij haar onderzoek en zo kwam het dat ik weer eens ouderwets naar Nijmegen ging.

Om de nostalgie compleet te maken ging de heenweg al carpoolend met een andere oud-collega. De terugweg per trein. Best grappig om dat weer eens te doen.

Zo’n formele promotie is altijd een hele toestand. Poppenkast zou ik haast willen zeggen. Compleet met Latijnse teksten, hoogleraren in gekke pakken en hele ingewikkelde vragen. De oud-collega bracht het er uitstekend van af en zo’n poppenkast is dan ook een aardige afsluiting van een lang en intensief project.

Zelf vond ik het vreemd om daar weer eens terug te zijn. En hoewel ‘vroeger was alles beter’ vaak gehoord is, gaat dat in dit geval niet op. Het heen en weer reizen naar Nijmegen heb ik echt niet gemist en de academische wereld bleek niet de mijne.

Mooi om te kunnen constateren dat het goed is dat ik daar niet meer rondloop. Dan wordt het nu wellicht eens tijd om echt vooruit te gaan kijken.

Afbeelding: van Boomerang