Inmiddels tikt de tijd tot aan vertrek rustig verder en ook de stagnering van de voorbereidingen gaan gestaag door. Het was mijn bedoeling om wat voorraad in huis te halen, in ieder geval alle was weggewerkt te hebben en de koffer voor een goed deel in te pakken.
Ik kwam niet veel verder dan het draaien van een wasje, een bezoek aan de huisarts en het koken van pastasaus. Ergens in de uitvoering van de planning liep het dus wat krom.
Wel heb ik me werkelijk bescheurd van het lachen. Ik legde de peuterdochter uit dat we even wat op gingen ruimen. Ik had namelijk het plan opgevat om toch ook maar even te stofzuigen. Dat is noodzakelijk nadat een baby erwtjes eet. De peuterdochter stelde de memorabele vraag:
Krijgen we visite dan?
Wat een fantastisch kind. Die heeft toch wel feilloos door hoe het hier in elkaar steekt. Want inderdaad, we kregen visite. Ik kan opa en oma toch lastig opzadelen met een vloer vol etensresten.
De geplande voorbereidingen doe ik dan maar op het laatste moment. Geen probleem, de schoonouders kunnen wellicht wat helpen bij het entertainen van de kids en we vliegen pas vrijdagmiddag.
De man is intussen zeer lokaal Londen aan het verkennen (zie foto) en ik ben er nog altijd van overtuigd dat het allemaal goed gaat komen. Once again: Londen, here we come!