Het is ‘sterk in je werk week‘. Een initiatief van een heel aantal zorgorganisaties om hun medewerkers meer in hun kracht te zetten, zich bewust te maken van de noodzaak tot zelfzorg of na te laten denken over zelfontplooiing.

Dat is wat ik er van begreep althans. In ieder geval een moment van aandacht voor de werknemer, dat kan ik uiteraard alleen maar van harte toejuichen.

Alweer een paar maande geleden zag ik de aankondiging van de week voorbij komen en ik zag ook dat mijn werkgever een zogenaamde mini-vakantie organiseerde. Dat leek me wel wat en samen met een collega schreef ik me in. Om het vervolgens weer te vergeten.

Toen ik een goede week geleden dezelfde collega vroeg om een dienst van me over te nemen omdat de man onverwacht naar een congres ging vroeg ze me of ik het maandagavond dan wel zou redden. Toch prettig dat ze het vroeg, het had wat voeten in aarde namelijk.

Oppas-oma Hannie kon vanaf een uur of zeven. Ik moest alleen rond kwart over vijf weg. Dat is niet de makkelijkste tijd om drie kinderen uit te besteden. Ik gooide het op een akkoordje met een lieve buurvrouw. Ik zou mijn kids samen met een maaltijd komen afleveren.

Na al deze hectiek ging ik dus op mini-vakantie. Bestaande uit een informatief en luxe deel. Het onderwerp was, kort gezegd, zelfzorg. Dingen als grenzen aangeven, tijd voor jezelf nemen en ontplooiing kwamen aan de orde. Het voelde ergens ironisch om daar zo mee bezig te zijn. Want qua zelfsturing en ontwikkeling ben ik keigoed bezig op het moment. Qua eigen tijd en slaap enzo ehm, iets minder.

Tijdens het tweede deel van de mini-vakantie kwamen er gezonde hapjes en verschillende verwenonderdelen. Voet-, hand- en hoofdmassages, reiki en een echte kleuranalyse. Op dat laatste renden mijn collega en ik meteen enthousiast af. Altijd leuk zo iets.

Nitwit als ik ben op gebied van mode en kleding en shoppen was ik bijzonder benieuwd of ik het kledingkleurtechnisch al jaren fout deed. Het bleek redelijk mee te vallen.

Ik blijk dus een zomertype. Waar die naamgeving precies vandaan komt is me niet duidelijk want de kleuren die daarbij passen hebben een koel karakter. En om het compleet te maken zijn het ook nog pastelachtigen.

Mocht ik ooit de tijd en zin en energie vinden om gezellig en zen te gaan shoppen, in het kader van de zelfzorg bijvoorbeeld, kan ik op pad met een kleurenwaaier.

Toch leuk!

Foto: mijn collega bleek ook al zo’n zomers type.