Een doorsnee ochtenddienst, er was een zieke in het nachtteam, daardoor ontbrak het vandaag aan een overdracht. Ik ga eerst de dame van kamer D maar eens douchen, ze is betrekkelijk nieuw op de afdeling en ik help haar voor het eerst bij de douchebeurt. Voor haar lekker fris, zo met dit weer, voor mij behoorlijk zweten, zo met dit weer. Al zwetend loop ik door naar kamer A. Daar is iets verkeerd gegaan en meneer ligt drijfnat in zijn bed. Hij bibbert nog net niet, heeft de hitte toch nog zijn voordelen.

Snel wassen en droge kleren aan dus. Als meneer fris en fruitig in zijn stoel vragen of mijn collega het matras even goed wil poetsen. De wondverpleegkundige komt binnen, ze komt kijken naar een doorligplekje van een van de bewoners. Altijd interessant, ik kijk graag even mee. Dan door naar kamer C, en tussendoor even een bel van kamer B beantwoorden. Ook nog even overleg over de genoemde decubitus terwijl de dame in kamer C luidkeels laat weten dat ze me nodig heeft. Als ze in aangekleed en op de wc zit zorg ik er voor dat haar buurman zich scheert, hij poetst en flost.

Vanaf 10 uur is er wellness in de wintertuin, leuk voor de dame van kamer F. Dan eens kijken hoe ver mijn collega is, zien of er nog een bed opgemaakt moet worden en de zakken met inco, was en afval vervangen voor nieuwe. Dan even naar boven bellen om te checken of we de collega-afdeling nog moeten helpen en kijken naar de dagelijkse klusjes. Om vervolgens zwetend naar de koffie te gaan.

Nu ik deze routine zo langzamerhand door begin te krijgen is het zo met het begin van mijn nieuwe schooljaar (en examenjaar!) ook tijd voor een nieuwe afdeling. Na een kleine twee jaar op de somatiek rond te hebben gewandeld ga ik volgende week beginnen op de PG in hetzelfde huis. PG staat voor psychogeriatrie, wat weer betekent dat er (voornamelijk) ouderen wonen die lijden aan een vorm van dementie.

Voor mij een compleet nieuwe tak van sport en daarmee best een uitdaging. Nieuwe omgeving, nieuwe collega’s, nieuwe zorgvragers en nieuwe zorg.

Bijkomstigheid is wel dat ik mijn leuke, vertrouwde, gezellige team en collega’s ga verlaten. Dit team heeft me vanaf mijn allereerste stappen in de zorg geadopteerd en alles geleerd wat ik nu weet. Daar weg gaan is best een beetje wrang.

Maar ja, het is niet anders en een beetje uitdaging is zo slecht nog niet. U hoort weer van mij! ?