Even voor de goede orde hè; ik schrijf dit stukje omdat ik het wil schrijven. Ik word er niet voor betaald en sterker nog, Sportstuif is niet eens op de hoogte van mijn voornemen over ze te gaan schrijven. Ik kan me zelfs niet voorstellen dat ze dit blog überhaupt kennen.

Van sommige dingen word ik soms toch wel zo ontzettend blij. En vandaag was dat van de Sportstuif. Sportstuif is de organisatie die de BSO van de groepdriezoon en kleuterdochter verzorgt. Een goed jaar geleden (denk ik) zijn we (ze eigenlijk) gewisseld van organisatie en ik had alleen maar kunnen hopen dat het zo zou uitpakken.

Ik zat vanmiddag aan PREstaties in de ZOrg te werken toen er appjes met foto’s en filmpjes binnen kwamen. De groepdriezoon en kleuterdochter deden allerlei tikspelletjes op het voetbalveld, ze voetbalden ook meteen maar en gingen boksen met de echte bokshandschoenen. Hoe leuk is dat?!

En zo gaat het dus iedere week. Eindeloos tik- en renspelletjes, maar ook tennis en honkbal kwamen al voorbij. Ze gingen al een paar keer lasergamen en in vakanties gingen ze ook al naar de dierentuin en speelparadijzen.

Naast deze heerlijk sportieve basis wordt er ook gewoon lekker met de Lego gespeeld of gekleurd. Vanavond viste ik een prachtig ingekleurde Anna uit de tas van de kleuterdochter. Die had de juf voor haar gemaakt ?.

Geloof het of niet, maar ze krijgen het ook nog voor elkaar om flexibel te zijn en zeer bereikbaar. In de Coronatijd hebben ze ons meermaals uit de brand geholpen en toen ik gisteravond bedacht dat de groepdriezoon weer afwijkend moest worden opgehaald door zijn gitaarles werd dat nog in de avonduren geregeld.

Gevalletje kids blij, ouders blij dus. En dat mag best eens gezegd worden.

Voetballen geloof ik. Waarbij ik me afvraag waarom kleuterdochter en het andere jongetje hun handen omhoog steken. En waarom de groepdriezoon de schoenen van zijn zusje draagt.