Een kreet die in de zorg geregeld langs komt is methodisch werken. Het is tamelijk evident wat het inhoudt, namelijk werken volgens een specifieke methode of plan, maar de uitvoering ervan is desondanks bepaald minder vanzelfsprekend.
In de basis is het zo dat er een plan wordt opgesteld op basis van een probleem of zorgvraag, dit gaat met behulp van een inventarisatie en een concreet doel. Vervolgens wordt er gehandeld volgens het plan en daarna geëvalueerd en waar nodig bijgesteld.
In theorie dan hè, in de praktijk doen we veel op basis van improvisatie en ervaring en wil het plan, zeker als er sprake is van een stabiele situatie, nogal eens op de achtergrond blijven.
Ik zal u bekennen dat ik nog wel het één en ander te leren heb op het gebied van methodisch werken. Soms voelt het een beetje als een open deur allemaal, maar het netjes en gestructureerd werken volgens plan heeft mijns inziens toch wel degelijk toegevoegde waarde.
Op een vrije dag heb ik daarom maar eens geoefend. In zo’n beetje de meest vreselijke situatie denkbaar, namelijk het moment dat de kids en ik uit het zwembad waren gekomen en het doel was om het hele spul aangekleed te krijgen.
Na het zwemmen wilden mijn span graag nog even onder de douche. Prima, want dat gaf mij de gelegenheid om na te denken over een plan van aanpak:
- Aanleiding was een stel verzopen katjes dat weer warm, droog en aangekleed moest geraken
- In de voorbereiding constateerde ik dat ze zich best zelf aan konden kleden maar daar wel wat sturing bij nodig hadden
- Het probleem was dus het stel natte guppen
- Het doel was droge guppen. Zonder er boos om te worden en met fatsoenlijke medewerking en dan ook nog graag in een redelijk tijdsbestek
- Mijn plan was om het hele aankleden goed te faciliteren door alle spullen netjes klaar te leggen en heel duidelijk te vertellen wat ik van mijn drietal verwachtte
- In de uitvoering vertelde ik de kids dat ze nog even lekker warm mochten douchen als ze daarna goed mee zouden doen, sorteerde ik hun kleren netjes in volgorde en per kind en zorgde ik dat ik zelf zo goed als klaar was zodat ik kon coordineren
- Bij het evalueren constateerde ik dat ik van de peuterdochter teveel had verwacht. Die bleek niet in staat om zichzelf aan te kleden tussen al die afleiding. Gelukkig lag er in het plan voldoende ruimte om haar te helpen
Het hele spul raakte al met al na het zwemmen tamelijk relaxed weer in de kleren. Ik was bepaald niet ontevreden. Eens zien of ik deze mate van georganiseerdheid ook bij andere onderdelen kan inzetten.