De man en ik besloten op deze oververhitte vrijdag dat het een goed idee was om bij wijze van lunch een hapje te gaan eten in een brasserie. We hadden gelijk, het bleek een uitstekend idee.

De man vertrok de ‘s morgens na een rondje hollen in betrekkelijke koelte naar zijn werk en ik nam het spul in het kader van de variatie maar weer eens mee naar David Lloyd. Terwijl de kids speelden deed ik een lesje spinning, ik zou geloof ik ook een stukje kunnen tikken met als titel ‘fietsen op Rammstein’.

Het sporten en spelen was dus een succes en om het feest compleet te maken namen we maar weer eens een duik in het zwembad. Echt, als je me een paar jaar geleden verteld zou hebben dat ik zo vaak zou gaan zwemmen met kinderen zou ik je vierkant uit hebben gelachen.

Na de zwemzercitie, die me inmiddels steeds gemakkelijker afgaat, gingen we naar het city centrum* van Veldhoven om te gaan eten bij Ludiek. Ik reserveerde netjes een half uur van te voren en gaf ook nog onze gegevens door.

De fietstocht was echt wat aan de warme kant, maar toen de groepvierzoon ontdekte waar we heen gingen was het weer prima. Bij Ludiek is namelijk een speelhoek, prima eten en als klap op de vuurpijl mag er een speelgoedje worden gegrabbeld bij het verlaten van het etablissement. Daarnaast was het er heerlijk koel. Alles bij elkaar een groot succes dus.

Dat speelgoed (uit China) vind ik altijd wat lastig. Verbieden gaat niet, dan zetten de kids me vermoedelijk uit huis. Maar het is wel altijd troep die mee komt. Vandaag scoorden ze een plastic vliegtuig, een soort autootje en glow in de dark eenhoorns om aan de muur te plakken.

Vooral de groepdriedochter was nogal blij met haar unicorns. Eenmaal weer thuis toog ze naar haar bed met de buit en ging aan de slag. Ik was een beetje angstig voor allerlei desastreuze vernielingen van behang en meubilair maar besloot haar toch maar te vertrouwen. In het ergste geval moeten ze een tijdje tegen kapot behang aankijken. Dat woog wel op tegen het geven van mijn vertrouwen.

De groepdriedochter slaapt nu naast hele lelijke unicornversiering die steeds naar beneden blijft vallen en welgeteld vijf minuten in de dark glowt. Ze vindt het dus prachtig en wie ben ik om daar wat van te zeggen. De plastic meuk wordt op deze manier in ieder geval gebruikt en dat is in ieder geval iets.

Het resultaat in het donker