Nadat we op woensdag gingen zwemmen bij de kempervennen en de man de dag ondanks de regen een feestelijk tintje gaf door een heuse kreeft te serveren, vonden we donderdag een mooie dag om te gaan vertrekken. Het zou overdag nog flink regenen, maar aan het eind van de dag leek het droog te worden. Het vertrekken heeft met zo’n fietsvakantie behoorlijk wat voeten in aarde. En zeker nu we ook nog eens een kampeeruitrusting meenemen, moesten we hard nadenken…
Een beetje een anti-climax was het wel, zeker ook voor de kids, toen we maandagochtend eerst maar eens een beetje uitsliepen. We leefden al zo’n beetje een week naar het vertrek toe en om dan niet te gaan is wat raar. Het bleek echter een uitstekende beslissing want het weer was totaal waardeloos. Behalve dat er veel regen viel, waaide het ook nog eens flink. Echt geen weer voor fietsen en kleine trekkerstentjes op een camping. De man nam intussen…
Het schakelen gaat nog even rustig verder… We waren de afgelopen dagen druk in de weer met het oplappen van fietsen en het op orde brengen van het huishouden. De intentie was om op maandag te beginnen aan een volgend fietsavontuur. We willen vanuit Eindhoven eerst zuidwaarts gaan en dan als we in België zijn rechtsaf slaan met als doel bij de kust uit te komen. Dan noordwaarts en op een goed moment weer rechts terug richting de lichtstad. Gedurende…
Soms vraag ik me echt een beetje af hoe het mogelijk is dat ik überhaupt ooit op tijd op de juiste plek geraak… Mijn oriëntatie-vermogen is werkelijk vergelijkbaar met dat van een dronken doperwt namelijk. En gek genoeg lijkt het nog verder te dalen als ik in de buurt van Tilburg kom. Het geval was afgelopen woensdag als volgt: in de ochtend werd ik in Bladel verwacht om te gaan werken, aan het einde van de middag in Tilburg. Omdat…
Op deze 25ste mei is het op de fiets naar je werk dag. Op de 24ste was het de dag voor aandacht voor het sterven en het is ook nog de week van de mentale gezondheid. De 24ste was ook de dag van het vakantiegeld trouwens, vind ik zeker noemenswaardig. De 25ste is volgens Wikipedia de dag van Afrika en de 26ste volgt de dag van het gescheiden kind. Er is dus, zo wil ik maar zeggen, altijd wel iets…
Er zijn soms van die dagen… Deze maandag voor de kerst was er één van. De afgelopen week had ik vrij genomen, niet om vakantie te vieren, maar vooral om bij de toets van dinsdag goed beslagen ten ijs te komen. Gezien het weer van afgelopen week had dat bijna letterlijk gekund maar, voor mij, gelukkig was het op maandagochtend weer een stuk warmer. Zoals geregeld op de eerste werkdag van de week gingen mijn (schoonmoeders) fiets en ik naar…
Op 1 september ben ik dus gestart als zogenaamde vios*. Qua school ging dat lekker voortvarend met in totaal zes lesdagen en bijbehorende grote bergen voorbereiding en huiswerk. In het ideale geval was dat qua werk ook zo gegaan maar gezien het af hoc karakter van de hele toestand was er geen sprake van de ideale situatie. De roosters van september waren namelijk al af toen bekend werd dat ik iets anders zou gaan doen en het is in vakantietijd…
Dat de terugreis noordwaarts vanuit Duitsland ging, was bepaald niet zonder reden. De man spendeerde al een aantal maanden geleden zonder overdrijven zeker een halve dag aan het uitzoeken hoe we per trein naar huis konden gaan. Ik denk oprecht dat hij daarmee inmiddels beter op de hoogte is van de (on)mogelijkheden van het reizen per spoor, al dan niet met fiets, in de internationale gevallen, dan veel mensen van NS international. Zijn conclusie was dat de mogelijkheden in Duitsland…
We sliepen heerlijk in het Tandemhotel en hadden daar het beste ontbijt van de vakantie. Gemaakt met lokale biologische producten en duidelijk de trots van de manager daar. Ze vertelde dat ze de ontbijten in hotels altijd maar saai vond en dat ze het hier zo maakte als ze het zelf zou willen. Goed gelukt, wat mij betreft. Na al dit eten moest er natuurlijk weer gefietst worden. De temperatuur had inmiddels een waarde ruim boven de dertig graden bereikt,…
Het werd een wat gammel nachtje in het voorstadje van Straatsburg. Het was warm, er was veel geluid en de slaapfaciliteiten wat minimaal. Ik lag lekker warm tussen mijn beide meisjes in, opzich gezellig, maar niet direct goed voor de nachtrust. Het gaf allemaal niets, de douche deed het wel goed en we hoefden niet zo ver te fietsen. In het dorp verderop scoorden we croissants en eclairs, deze laatste dingen zijn tegenwoordig bijzonder populair in het gezin, en vervolgens…