Er is sprake van een blogcrisis. Dat klinkt heel dramatisch, maar het is denk ik niet zo erg. Misschien is het zelfs wel verfrissend. Het is wellicht opgevallen dat het nogal stil was hier. Dat kwam deels door de meivakantie, we hadden met het hele gezin vrij en het leek me wel eens goed om het stukjes tikken even helemaal los te laten. In de weken ervoor had ik toch al weinig inspiratie en dus was het een mooi moment…
Ergens eind vorig jaar kwam het boek Verpleegthuis van Teun Toebes uit. Deze jonge verpleegkundige ging op een gesloten afdeling voor mensen met dementie wonen en schreef vervolgens een boek over wat hij leerde van zijn huisgenoten. Schijnbaar was dit een boek wat ik gelezen moest hebben, ik heb het inmiddels al van drie mensen cadeau gekregen. Daarnaast vroeg ik het zelf al met vijf december, want ik was inderdaad heel erg benieuwd. Zonder het boek überhaupt gelezen te hebben…
Wát een tijden weer… Er is nu zo ontzettend veel aan de hand, ik krijg mijn hoofd er eerlijk gezegd niet helemaal omheen. Veel ellende is er in de wereld, met ook flinke gevolgen voor onszelf als ik het een beetje begrepen heb. En hoewel het natuurlijk peanuts is in vergelijking met wat heel veel anderen nu doormaken, zal er dus ook voor ons écht iets anders gaan worden. Ik merk de laatste week dat ik me maar een beetje…
De hele week broed ik al een beetje op een metablog*, en de hele week komt het toch niet uit mijn vingers gerold. Daarom, mooi in lijn met de afgelopen weken, nog maar een weekupdate. De week stond in het teken van carnaval. Voor de kids dan. Het was de week voorafgaand aan de voorjaarsvakantie en die noemt men hier onder de rivieren ook wel de carnavalsvakantie. Het echte carnavalsfeest is dit weekend los gegaan, maar op de basisscholen moet…
Inmiddels wordt het wellicht wat oud, maar we hebben weer eens een hectische week achter de rug op onze PG. Er zaten twee afdelingen dicht vanwege Corona besmettingen en dat maakt het leven en werken op zo’n afdeling bepaald niet eenvoudiger. Daarnaast raakten er ook een flinke stapel collega’s besmet; de verzuimcijfers gingen door het dak en het aantal op te lossen diensten was niet meer grappig. Geluk bij een ongeluk is in deze ronde dat omikron onze mensen inderdaad…
Gaat het goed met je? Vroeg de manager zorg me vandeweek in het passeren. Ze zag de laatste weken zo weinig blogs voorbij komen namelijk. Dat was eenvoudig te verklaren, mijn gezwets over vakanties en andere privé-aangelegenheden post ik niet op LinkedIn en dus leek het inderdaad of er niet veel te lezen was. Desondanks was het een attente en wellicht ook rake vraag, want het gaat ok maar het evenwicht was wat broos deze laatste weken. Over de oorsprong…
Zo af en toe kom je eens iemand tegen die opvalt of raakt of inspireert. Of allemaal, dat kan natuurlijk ook. In de tijd dat ik bijna moeder werd en nog meer toen de kindjes nog ieniemieniebaby’s waren, kwam ik al zoekend naar informatie over het geven van borstvoeding geregeld op de website van Gonneke terecht. Een lactatiekundige met een indrukwekkende staat van dienst en die werkelijk een schat aan informatie had gepubliceerd. Ik bestelde eens iets in haar winkel,…
Op het moment dat ik dit schrijf is het nog een half uur 2021. De meiden liggen in bed nadat de oudste van die twee tot half elf naar mindf*ck mocht kijken. De man en de groepvijfzoon bouwen nog even aan de Italiaanse Lego auto. Zelf ben ik een beetje groggy, want ik sliep alvast een paar uur. Het is dus nog oudjaar, dat geeft reden tot terugblikken. Ik publiceer dit stukje echter pas morgenvroeg, en dan moet er juist…
Het is een gekke kerst. Hoewel er werd gezegd dat het tijdens de feestdagen opeens veilig was om vier mensen op bezoek te hebben in plaats van de twee die op de gewone dagen worden toegestaan, hebben wij besloten om de (schoon)ouders niet op te zoeken. Wegens de hele afgelopen week allerlei contacten door de kids, het niet kunnen garanderen van afstand door diezelfde kids en de potentieel forse gevolgen van covid bij de (schoon)ouders. Supersaai is het. We zitten…
Het zijn de donkere dagen voor kerstmis en ik kan het niet helpen dat ik me dan altijd een beetje een mol voel. Ik ga meestal in het donker weg en kom ook geregeld weer in het donker thuis. Als het dan ook nog eens grijs weer is, zoals afgelopen week, word ik er soms toch wat somber van. Op de eerste dag van de winter en de kortste dag van het jaar was het echter prachtig winterweer. Helder, koud…