Nu ik aan een nieuwe opleiding ben begonnen en tegelijkertijd nog zo af en toe een rol als begeleider invul aan de verpleegkundige kant, kan ik mooi vanuit twee gezichtspunten naar het leerlingschap kijken. En hoewel dat vraagt om veel schakelen, is het ook wel erg leuk. Zo realiseerde ik me vandeweek toen ik druk doende was met begeleiden dat er een aantal momenten zijn geweest die me bij zijn gebleven in mijn opleiding tot verpleegkundige. Dat waren de momenten…
Op 1 september ben ik dus gestart als zogenaamde vios*. Qua school ging dat lekker voortvarend met in totaal zes lesdagen en bijbehorende grote bergen voorbereiding en huiswerk. In het ideale geval was dat qua werk ook zo gegaan maar gezien het af hoc karakter van de hele toestand was er geen sprake van de ideale situatie. De roosters van september waren namelijk al af toen bekend werd dat ik iets anders zou gaan doen en het is in vakantietijd…
De afgelopen tijd verzin ik steeds allerlei metaforen voor de situatie waar ik me in bevind. Zo aan het eind van de fietsvakantie, dat voelt als een eeuwigheid geleden trouwens, merkte ik dat dat ik het gevoel had aan de voet van een berg te staan. Waar ik tegenop ging wandelen. Eenmaal begonnen met werk en opleiding bleek dat gevoel een aardige voorspelling, ik ging inderdaad de inspanning leveren van omhoog lopen. Ik werk namelijk in de rol van hbo-verpleegkundige…
Na drie weken heel hard vakantie vieren, zo’n fietsvakantie is best effectief als je even echt uit de dagelijkse sleur wilt geraken, was het maandag wennen aan de wekker. Die ging extra vroeg, want na drie weken is het bijlezen best een klus. Het was zelfs nog donker, dat is altijd een domper want het wordt dan pijnlijk duidelijk dat de zomer echt op zijn eind loopt. En aan de andere kant was het ook gewoon weer leuk om de…
Toen ik, en dat voelt welhaast als in een vorig leven, werkte als onderzoeker in Nijmegen werd er heel voorzichtig een vlammetje aangewakkerd voor het werken in de zorg aan het bed. Één van de projecten die daar debet aan was, was een onderzoek naar taakherschikking*. Ik heb mijn best gedaan om het vlammetje te negeren, maar ben uiteindelijk dan toch gezwicht en begonnen aan een tweede carrière in de zorg. De weg ging van leerling verzorgende naar verpleegkundige en…
Hoewel ik vooral heel erg hoop dat mijn kids gaan doen wat ze leuk vinden, waar ze blij van worden en waar ze zichzelf een beetje mee kunnen redden, kan ik het soms niet laten wat te projecteren. De meiden hebben op het moment de ambitie om schooljuf en cheetah te worden. De groepvijfzoon mikte eerder op bioloog, maar lijkt het nu niet meer zo goed te weten. Stiekem maakte mijn hart laatst een sprongetje toen hij tussen neus en…
De gehele dag door kom je voor allerlei dilemma’s te staan. Dat geldt, lekker filosofisch, voor het leven in het algemeen en voor de zorg in het bijzonder. Doorgaans sta je wellicht niet direct stil bij al die overwegingen en maak je ze soort van onbewust, maar deze week werd ik weer eens met mijn neus op de feiten geduwd. Er gaan, en dat hoort er onherroepelijk bij, geregeld dingen niet helemaal als gepland. Meestal niet zo erg, maar soms…
Ergens in de afgelopen tijd maakte een collega deze foto van één van onze zorgvragers en mij. Het was vlak na de overdracht van zeven uur (‘s morgens) en we liepen naar de afdeling. Ik vind het een mooi plaatje, en dat ie niet helemaal scherp is, maakt hem misschien wel nog mooier. Allereerst om het beeld, er is een groot contrast tussen de dame en mijzelf. Zij is gekleed in een ochtendjas en op sloffen, ik heb mijn jas…
Het werd op zondagavond eindelijk duidelijk. Ik ben een buitengewoon handige zuster. Werkelijk voor allerlei doelen inzetbaar. Zoals u op de foto kunt zien functioneerde ik op dat moment als bekerhouder én voetenbankje. Op hetzelfde moment. Voorts deed ik gedurende de middag en avond dienst als loop ondersteuning, vaatwashulp, boterhamaanreiker, toiletjuffrouw, horecamedewerker, entertainer, beveiliger, boksbal en schoonmaker. En dan tussen al die bezigheden door hield ik me ook nog bezig met het verpleegkundige vak. Volgens mij kunnen alleen zorgmedewerkers zoveel…
Als er iets is wat veel mensen met dementie nog vaak en lang plezier brengt, dan is het wel muziek. Ondanks de toestanden die in breinen met dementie aan de hand zijn, worden specifieke liedjes vaak nog lang herkend en daarnaast levert muziek een sensatie op die we als mens schijnbaar prettig vinden. Deze wetenschap maakt dat de inzet van muziek nogal logisch is. We draaien in de huiskamer geregeld allerlei soorten muziek, er worden met grote regelmaat muziekmiddagen georganiseerd…