Drie (!) weken geleden is het dat ik voor het laatst een stukje postte, en dat wil, al zeg ik het zelf, toch wel iets zeggen. Bijvoorbeeld dat ik een beetje blogmoe ben geworden of, na jullie ruim drieënhalf jaar bestookt te hebben met mijn gezwets, een keer uitgekletst. Toch is dat niet het geval. Ik ben gewoon ten prooi gevallen aan de drukte van het dagelijkse leven en daar werd het bloggen het slachtoffer van. Niet dat ik nou…
Het moest gebeuren op de laatste donderdag voor de vakantie. Het kerstspektakel op school. Op beide scholen, kan ik wel zeggen, want op mijn eigen school was er een kerstontbijt. Geregeld door de docenten, dus er hoefde alleen maar aangeschoven te worden. Heerlijk. De kerstviering op de school van de kindjes had wat meer voeten in aarde. Want zoals het hoort bij deze toestand, werd ieder kind geacht iets mee te brengen. Of er geschakeld werd tussen de juffen van…
Het is, in mijn bescheiden beleving althans, belangrijk om mensen serieus te nemen. Dat gaat over de volwassen mensen die ik in mijn dagelijks leven tegenkom, maar zeker ook over de kinderen. De dingen waar ze zich druk over maken, mogen in mijn ogen dan misschien futiliteiten zijn, of heel gemakkelijk op te lossen. Maar ze zijn wel echt. En hoe naar is het als een volwassene dan zegt dat het niet belangrijk is. Een zeker niet te vergeten subgroep…
Het was een week met een paar flinke mijlpalen. Zo vond ik althans. En waar mijlpalen vaak vooral zichtbaar zijn of bij een verjaardag horen ofzo, kreeg ik ze deze keer keurig in mijn e-mail. We kregen namelijk een mailtje van de school van de kleuterzoon. Gericht aan de ouders van de peuterdochter… Ze mag over een paar weken een keer komen wennen. Nu kijk ik al een tijdje reikhalzend naar dat moment uit, maar deze bevestiging is toch wel…
De kleuterzoon heeft me weer eens buitengewoon verbaasd. Zoals u wellicht niet ontgaan is, viel er maandagmiddag wat sneeuw. En wel op dusdanige wijze dat het zo rond half drie volstrekt onmogelijk was om per bakfiets naar school te gaan. Nu had ik een zogenaamde buurvrouwbackup, ik ben immers niet de enige die een kind van school moet plukken, maar het sneeuwen zelf was gestopt en het leek me wel verfrissend om even naar buiten te gaan. Ik las laatst…
De kleuterzoon en peuterdochter zijn binnen twee weken van elkaar jarig. Midden in de zomer. Ergens is dat jammer voor ze, want ze zullen waarschijnlijk nooit op hun eigen verjaardag uitdelen op school en er zullen altijd mensen op vakantie zijn. Maar, zoals een bekende voetballer ooit zei, ieder nadeel heb zijn voordeel; de verjaardagen zullen over het algemeen flink verdeeld gevierd worden en dus kunnen ze er extra lang van genieten. Zo vierde de kleuterzoon elf dagen voor zijn…
Komende week is het weer zo ver, dan vieren ze hier ‘onder de rivieren’ carnaval. Omdat de schoolgaande kinderen in het kader daarvan vrij hebben, staat de school van de kleuterzoon deze week al compleet op zijn kop. De naam van de school is deze week het Startgat (leuk gevonden, mooi in lijn met Lampegat), de sleutel werd vorige week formeel overgedragen aan drie leerlingen uit groep acht en ik kreeg een speciale carnavalsnieuwsbrief. Daarin viel te lezen dat er…
Is hij niet stoer, mijn kleuterzoon? Hij ging voor het eerst naar school deze week en ging zonder een centje pijn iedere dag weer. En hij kwam iedere dag blij naar buiten. Dorstig en met zijn schoenen aan de verkeerde voet, maar blij. Ik vind dat echt best stoer hoor van mijn kleutertje. Ik had me echt voorgenomen om hem laagdrempelig thuis te houden als ik dacht dat hij te moe werd of het om een andere reden niet trok.…
Nog twee weken dus, dan mag mijn grote kleine mannetje naar zijn grote school. Hij is zelf nog niet onverdeeld enthousiast maar ik denk dat hij het na wat wennen uitstekend naar zijn zin gaat hebben. Hij heeft het zelf niet zo door, nogal logisch, maar hij wordt opeens zo groot. Zo werd ik zondagochtend wakker omdat ik hem gezellig mee hoorde zingen met een liedje van de één of andere tv-serie. Die hij, alleen, beneden aan het kijken was.…
