Vanavond voelde ik mij opeens oud. Het geval was namelijk dat ik zuurkoolschotel stond te maken. Op zaterdagavond. Om 10 uur. Er zijn toch tijden geweest dat dat absoluut ondenkbaar zou zijn omdat ik dan moest gaan stappen, naar de bioscoop gaan, op de bank moest hangen om een film te kijken of in ieder geval een zaterdagavondachtige activiteit.

Nu zijn de zaterdagavonden sinds we kindjes kregen meestal niet meer zo glamoureus. Het wil wel eens gebeuren dat we nog vrij laat terugreizen van de activiteit van de dag, maar meestal liggen de kindjes gewoon in bed en kijken wij inderdaad een filmpje.

De reden dat het vanavond anders ging is dat wij morgen naar de fiets- en wandelbeurs in Utrecht gaan en ik voorzie dat ik bij thuiskomst weinig zin meer heb om te koken. Dan is het gewoon heel fijn om een zuurkoolschotel de oven in te kunnen schuiven en een stuk gezonder dan bijvoorbeeld een frietje halen.

Een volstrekt logische en legitieme reden dus. Ik vind het zelfs best slim van mezelf en morgen ben ik er vast helemaal gelukkig mee. En toch moest ik even om mezelf lachen toen ik me realiseerde op wat voor moment ik de schotel in elkaar stond te draaien. En eerlijk is eerlijk, ik voelde me écht een beetje oud.