Die zwangere hormonen blijven me verbazen hoor. Dit is dus de derde keer (in ieder geval zover) en het is compleet anders dan de eerste twee. Zo werd ik deze week opeens overvallen door een gevalletje nesteldrang. Ik zal dat even definiëren:
De neiging van zwangeren het huis overdreven schoon en op orde te willen hebben voor dat de baby komt.
Ik heb deze definitie zelf verzonnen, want tot mijn verbazing kende de online versie van de Van Dale het woord niet. Heel vreemd, ondanks dat ik er eerder niet bijzonder veel last van had is het bepaald een bekend fenomeen.
Ik irriteer me sinds deze week werkelijk mateloos aan losse spullen die hier en daar liggen. Ik vind het echt heel hard nodig om de keukenkastjes en de voegen in de badkamer te poetsen. De studeerkamer is me een doorn in het oog en ik krijg haast stress als ik bedenk dat ik niet weet of we überhaupt kleertjes in maat 56 hebben.
Vandaar dat ik toch maar weer eens een baby-uitzetlijst tevoorschijn toverde, onder het bed dook om te zien hoeveel van die klossen we nodig hebben, een heus geboorteplan schreef en ik de berg strijkgoed die in de cosleeper lag wegwerkte. Ik bedoel ons meisje moet er op zijn vroegst over een week of zeven in, dus ik mocht wel eens opschieten.
Verder heb ik mijzelf opgelegd om na drie uur ’s middags niet meer te doen. Het is namelijk leuk, al dat genestel, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat mijn gestel het eigenlijk niet zo goed trekt. Dat wordt de komende weken zoeken naar een evenwicht tussen ‘rustig aan’ en ‘mijn huis moet perfect in orde en wel nu!’.
Wish me luck…
We deden een dutje