Er is weer eens sprake van een momentje. De groepdriezoon gaat logeren bij opa en oma. Alleen. Hij sliep al geregeld daar in Dalfsen, maar dan altijd met ons er bij.
Na lang aarzelen besloot hij dat hij in deze herfstvakantie wel eens zelf naar opa en oma wilde. Eerder had hij dat nog niet aangedurfd en we hebben er ook niet op aangedrongen. Dalfsen is bepaald niet naast de deur en het is simpelweg niet mogelijk om de groepdriezoon midden in de nacht op te gaan halen.
Hij moest het dus zeker weten en wij moesten ook zeker weten dat hij begreep wat de consequenties zijn. Zo ver zijn we inmiddels, en hij zag het wel zitten. Opa en oma vonden het ook leuk om hun kleinzoon te logeren te krijgen en zo toog de man vanmiddag met de kids naar het noorden om de groepdriezoon af te gaan leveren.
De eerste vraag die opa kreeg was ‘gaan we naar Dinoland?’, want dat zag de groepdriezoon wel zitten. Hij had nog geluk ook, want dat gaan ze inderdaad donderdag doen.
Hij gaat het vast heel erg naar zijn zin hebben en mijn moederhart moet even slikken. Vrijdagavond mag ik weer knuffelen.