Het is gelukt hoor, onze bestemming is bereikt, ze bevond zich rechts aldus de mevrouw van de navigatie. Na een wat onrustige nacht, iets met warm en muggen, stonden we relaxed op in Dalfsen. De kids kennen daar goed de weg en dat geeft de man en mij wat ruimte om een beetje uit te slapen. Fijn!

Na een heerlijk ontbijt met door opa zelf gebakken brood gingen de meisjes nog even in het badje met de unicorn. Die stond ondanks de grote hoeveelheid water die er ‘s nachts over hem heen viel nog redelijk op zijn benen en daar moest natuurlijk gebruik van worden gemaakt.

De groepvierzoon was niet helemaal in zijn hum. Hij verstapte zich bij het buitenspelen en leek vooral ook echt heel erg moe na alle warme nachten waarin slecht werd geslapen.

De man besteeg zijn fiets zo rond een uur of elf om verder te gaan naar het noorden. Een goed uur later gingen wij daar met de auto achteraan. Zo konden opa en oma weer bijkomen van de wervelstorm die langs kwam.

Ik geloof dat we ongeveer anderhalf uur over het laatste stuk reden en tegen een uur of drie vonden we het terrein van ‘Natuurlijk Kollumeroord’. Wat een paradijsje zeg. Een heerlijk terrein met over chill of beter gezegd lanterfanter mogelijkheden. Want het heet niet voor niets de lanterfanter camping.

Er kan worden gezwommen, gesprongen, geschommeld, gespeeld, gegeten, gedronken en vast nog veel meer. De groepvierzoon en groepdriedochter waren meteen gecharmeerd van de zwem faciliteiten en die moesten getest worden. Na koffie en een ijsje ging de zwemkleding aan en werd er fijn gezwommen. Toen de man een tijdje later ook aankwam en met fietsbroek en al in het water sprong was het feest helemaal compleet.

We slapen in een geweldige tipi-tent. Compleet uitgerust met klamboe, gezellige kleedjes, mediterende kikker, kaarsjes en wierook. En ook met bbq-plek, koelkast en gasstel. Hier komen we de tijd wel door. Het is nog even afwachten hoe de groepvierzoon en groepdriedochter het gaan doen in hun bijzettentje, maar ook dat zal wel loslopen.

We krijgen vast een heerlijke week. Aan de accomodatie zal het zeker niet liggen!