Wat een dag hè. Ik realiseer me best dat ik niet al te hard oplet qua nieuws en actualiteiten, maar doorgaans krijg ik de hoofdmoot toch wel soort van mee. Desondanks had ik in het geheel niet aan zien komen dat iemand daadwerkelijk een zaak zou hebben tegen de avondklok en ik was dan ook tamelijk verbaasd toen we bijna weer gewoon naar buiten konden na negen uur ‘s avonds.

De soap die daarna volgde heb ik ook al niet op de voet gevolgd maar wel met een half oog in de gaten gehouden. Wat een aanfluiting deze hele toestand. Allereerst voor meneer Rutte en consorten uiteraard. Want als je een maatregel als een avondklok inzet maar vervolgens je huiswerk niet doet gaat er toch ook iets gruwelijk mis.

Een mooie overwinning voor de meneer van viruswaanzin en voor eenieder die tegen de avondklok is. Wel weer jammer dat de betreffende meneer vervolgens een karikatuur van zichzelf werd door in het hoger beroep de rechtbank te wraken en zich niet aan de geldende etiquette te houden.

Intussen is het bij ons in huis aanzienlijk minder spannend moet ik zeggen. Het is vakantie voor man en kids en ze genieten ervan. Afgelopen zondag trokken ze er op uit om van het ijs te genieten en verder zijn ze vooral ook aan het uitrusten.

Er werd een taart gebakken, gelegood, lekker lang gedoucht, de mannen gingen op fietstocht en de groepdriedochter wist mij zelfs te overtuigen om een spelletje te spelen. Ik vond er nog altijd weinig aan maar kon het enthousiasme van mijn middelste meisje wel waarderen.

Ik was zelf trouwens minder goed in de bocht. Voor mij is het geen vakantie en door alle vrije huisgenoten ben ik geloof ik een beetje in de war. De dames en heren van de GGD stuurden me vandeweek nog een bericht dat ik de afspraak voor ronde II van de Corona-vaccinatie niet moest vergeten maar desondanks overkwam dat me toch.

Om tien voor vijf bedacht ik dat ik om kwart voor vijf een afspraak had. Op minimaal twintig minuten fietsen. Lekker bezig dus. Gelukkig maakte men geen probleem van mijn late komst. Ik geloof zelfs dat men er niets van had gezegd als ik zelf niet uitgebreid mijn excuses was gaan maken. Nu vertelde men me dat het écht niet erg was. Schijnbaar gebeurt het nogal regelmatig.

Het mooie was wel dat ik meteen door kon lopen en ik mijn beweging voor vandaag weer scoorde met de fietstocht. Én, niet onbelangrijk, het vaccinatieproces is compleet. Als ik het goed begrepen heb, ben ik over een week optimaal beschermd.