Eigenlijk was deze dinsdag de moeite van het bloggen niet eens waard. De eerste dag van augustus gaat de boeken in als zo’n beetje de saaiste versie sinds jaren. We zijn immers altijd op vakantie rond deze tijd van het jaar…

Het was niet eens heel slecht weer, qua regen viel het nogal mee, maar het waaide wel erg hard. De man was al vrij vroeg op pad in het kader van het oplapproject van de fiets van de groepzesdochter. Er zou een onderdeel geleverd worden en om dat te kunnen installeren moest de versleten variant verwijderd worden. Daar hebben we (schijnbaar, mij gaat dit volledig boven de pet) de tools niet voor dus ging hij hulp halen bij de fietsenmaker.

Omdat onze voedselvoorraad nogal minimaal was, ik deed immers mijn best om alles zo’n beetje op te maken, en zelfs de koffie op was, ging de man langs ons buurrestaurant voor het ontbijt. De kids waren bijzonder enthousiast over deze missie, de McMuffin en pancakes vielen bepaald in de smaak.

De dag bestond verder uit spelen, wat was, toch maar een rondje boodschappen en de man kon het niet laten om te gaan fietsen. Hij deed een retourtje Breda per racefiets.

Zelf hield ik ondanks mijn fietsvoornemens een rustdag. Zoals eigenlijk ieder jaar in de vakantie, besloot mijn lijf een dagje niet thuis te geven. Ik moet bekennen, de timing daarvan kon zeker slechter. Met een beetje geluk ben ik morgen weer in orde en heb ik mijn ziektedag van deze vakantie weer gehad.

Als we de voorspellingen mogen geloven wordt de woensdag ontzettend nat qua weer en daarom hebben we maar bedacht om te gaan zwemmen. Het plan is om dan eind deze week toch écht op pad te gaan.

Spelen en lezen