Het was dit jaar al spannend of de goedheiligman met rode mijter ons land überhaupt zou kunnen vinden, maar nu hij er is geeft dat toch weer een extra dimensie aan het sowieso nogal roerige 2020.

Afgelopen zaterdag kwam Sinterklaas na een altijd bijzondere reis aan bij de Dieuwertje Blokkade. Vlak bij het kasteel, lekker makkelijk met het thuiswerken. Ik moet zeggen dat ik dat dan toch wel weer een mooie twist vind van de dames en heren van het Sinterklaasjournaal.

Ik heb geen enkele vorm van discussie gevolgd, en die zelfs ook actief gemeden, maar ik geloof dat er nu definitief sprake is van roetveegpieten. Helemaal prima. Bij vragen van mijn kids leg ik nu uit dat er sprake is van voortschrijdend inzicht. En dat de zwarte varianten bij nader inzien een heel onaardig statement zijn. Die uitleg doet het goed.

Maar goed, we zijn dus weer aangeland in de spannende weken naar vijf december toe en ik vroeg me af of het niet een idee zou zijn om de periode wat in te korten. We doen nu bijna een maand druk en ik vind dat met name voor de groepdriedochter behoorlijk lang.

De groepvierzoon staat in deze schijnbaar iets relaxter in het leven en maakt zich niet zo druk. Maar zijn zusje verkeert volgens mij in een soort continue staat van alertheid die ook nog eens eindeloos wordt gevoed.

We doen hier thuis ons best om al die sinterklaasprikkels wat buiten te houden. Ze mogen eens in de week hun schoen zetten, we bekeken de intocht op tv maar laten het sinterklaasjournaal voor op school. Eigenlijk is hier alles zoals altijd.

Ik herinner me dat er bij ons vroeger thuis wel eens een lading pepernoten naar binnen kwam. Mijn moeder riep dan vanuit de keuken heel verschrikt dat ze een zwarte hand zag. Superleuk natuurlijk, maar ik heb het idee dat de hele toestand toen minder gehyped werd dan nu. En dus laat ik het grote strooien maar achterwege.

Saai genoeg gaat het échte sinterklaas vieren met cadeautjes en familie er dit jaar ook compleet anders uitzien. Want met zes volwassenen en vijf kinderen een megaberg pakjes uitpakken is weinig Coronaproof.

Ik hoop maar dat ons groepdriemeisje volgend naar nog steeds in de Sint gelooft en dat we dan op een leukere manier haar dan toch wel echt laatste gelovende jaar kunnen vieren. Maar ook dan mag het wat mij betreft best een weekje korter duren.