Er is iets bijzonders aan de hand. Allereerst was ik ruim twee weken stil hier op het blog. Dat is werkelijk waardeloos voor het bereik en de nieuws en meer van dat soort voor bloggers nogal belangrijke onderwerpen. Daar blijkt weer eens dat ik geen échte blogger ben, want echt druk kan ik me er niet om maken. De (spreekwoordelijke) radiostilte had simpelweg te maken met wat tijdgebrek en een vol hoofd. De prioriteit lag bij slapen. Het volle hoofd…
Het is een gevalletje ‘duurt even, maar dan heb je wat’ gebleken. Het A-diploma van de groepvierdochter liet behoorlijk lang op zich wachten. Allerlei lockdowns en andersoortige onderbrekingen hielpen niet echt in het leerproces en de door de zwemschool aangeboden inhaalslagen kostten ons meisje te veel van haar vrije tijd, daar zijn we niet aan begonnen. De groepvierdochter heeft gelukkig geen hekel aan het zwemmen, maar de laatste tijd begon ze toch wel te vragen naar dat diploma. Ik was…
Eindelijk is het zover. Na maanden en maanden wachten en vragen is ons jongste exemplaar vijf jaar geworden. En hoe, zou ik willen zeggen. Want hoewel ze op het moment van schrijven formeel nog jarig moet worden, werd er al een flink feestje gevierd. De zondagochtend bestond uit het vol spanning afwachten wanneer de opa’s en oma’s nou zouden komen. Het geduld werd op de proef gesteld want de familie liep wat vertraging op door een file. In afwachting daarvan…
Vijf jaar geleden op de eerste dag van de lente werd er een klein babymeisje geboren. Nou ja klein, met achtenhalve pond was ze best een groot geval, maar je snapt wat ik bedoel. Aanstaande maandag zal het betreffende meisje haar vijfde verjaardag vieren. De kleuterdochter kijkt al weken, misschien wel maanden uit naar haar verjaardag. Het is in haar beleving een magische moment en de verwachtingen zijn hooggespannen. Ze verwacht werkelijk vanalles ineens op miraculeuze wijze te kunnen. Zo…
Om maar eens een lekker betekenisvolle titel aan dit stukje te geven. Want na de eerste dag van onze mystery-trip kan ik wel stellen dat deze reis hoe dan ook een bestemming opzich is. Wat een heerlijk avontuur. Na de laatste dag zusteren op één januari, ging ik bij thuiskomst vrijwel direct door naar een teststraat. Voor de bestemming die de man koos was een negatieve test nodig. De rest van de dag bestond uit allerlei opruim- en inpakactiviteiten en…
De tweede kerstdag is een dag die bij uitstek geschikt is om naar buiten te gaan. Na al het eten van de dag ervoor is een beetje uitbuiken in de buitenlucht best welkom en daarnaast is er meestal ook wel tijd en ruimte om iets te ondernemen. Vorig jaar belandden wij op de Veluwe zo las ik gister terug en ook nu hadden we plannen voor een boswandeling. Dit tot grote ellende van de groepvierdochter, die heeft namelijk een hartgrondige…
Het is een gekke kerst. Hoewel er werd gezegd dat het tijdens de feestdagen opeens veilig was om vier mensen op bezoek te hebben in plaats van de twee die op de gewone dagen worden toegestaan, hebben wij besloten om de (schoon)ouders niet op te zoeken. Wegens de hele afgelopen week allerlei contacten door de kids, het niet kunnen garanderen van afstand door diezelfde kids en de potentieel forse gevolgen van covid bij de (schoon)ouders. Supersaai is het. We zitten…
Het zijn de donkere dagen voor kerstmis en ik kan het niet helpen dat ik me dan altijd een beetje een mol voel. Ik ga meestal in het donker weg en kom ook geregeld weer in het donker thuis. Als het dan ook nog eens grijs weer is, zoals afgelopen week, word ik er soms toch wat somber van. Op de eerste dag van de winter en de kortste dag van het jaar was het echter prachtig winterweer. Helder, koud…
Als we dan toch in de weer gingen met kerstbomen, lampjes, ballen en meer van dat soort versiersels, konden we het geheel net zo goed compleet maken, zo dacht ik. Bij kerstbomen en kerst hoort in mijn beleving ook een kerststal. Of een kerstgroep zo je wilt. Een stel van die niet al te mooie beeldjes in een soort open stalletje met een rieten dak. Zo’n geval hadden we vroeger altijd thuis staan, als ik me niet vergis gemaakt door…
Vorig jaar beloofden we de kinderen op vijf december dat we pakjes Pasen zouden vieren. Met Pasen zaten we helaas voor het tweede jaar thuis en zijn we de hele pakjes toestand van schrik vergeten. Toen duidelijk werd dat ons Sinterklaasfeest dit jaar wederom niet normaal gevierd zou kunnen worden, besloot de man het anders aan te pakken. Werk gaat tegenwoordig nogal vaak via teams en afgelopen voorjaar deed hij daarnaast ook hele trainingen voor het beeldscherm. Een digitale versie…