Eigenlijk zou ik een keer iets moeten doen met een nieuwe profielfoto bedacht ik me laatst. Maar ja, tegen plaatjes van mooie verpleegkundige mannen kan ik toch niet op, dus maak ik er maar gewoon gebruik van. Met dank aan Pexels… Anyway, ik wilde maar weer eens iets schrijven over de vios, en realiseerde me daarbij dat alleen dat woord al verduidelijking behoeft. Als je er op googelt vind je dingen over allerlei clubs en als ik het goed zag…
Nu ik aan een nieuwe opleiding ben begonnen en tegelijkertijd nog zo af en toe een rol als begeleider invul aan de verpleegkundige kant, kan ik mooi vanuit twee gezichtspunten naar het leerlingschap kijken. En hoewel dat vraagt om veel schakelen, is het ook wel erg leuk. Zo realiseerde ik me vandeweek toen ik druk doende was met begeleiden dat er een aantal momenten zijn geweest die me bij zijn gebleven in mijn opleiding tot verpleegkundige. Dat waren de momenten…
De afgelopen tijd verzin ik steeds allerlei metaforen voor de situatie waar ik me in bevind. Zo aan het eind van de fietsvakantie, dat voelt als een eeuwigheid geleden trouwens, merkte ik dat dat ik het gevoel had aan de voet van een berg te staan. Waar ik tegenop ging wandelen. Eenmaal begonnen met werk en opleiding bleek dat gevoel een aardige voorspelling, ik ging inderdaad de inspanning leveren van omhoog lopen. Ik werk namelijk in de rol van hbo-verpleegkundige…
Na drie weken heel hard vakantie vieren, zo’n fietsvakantie is best effectief als je even echt uit de dagelijkse sleur wilt geraken, was het maandag wennen aan de wekker. Die ging extra vroeg, want na drie weken is het bijlezen best een klus. Het was zelfs nog donker, dat is altijd een domper want het wordt dan pijnlijk duidelijk dat de zomer echt op zijn eind loopt. En aan de andere kant was het ook gewoon weer leuk om de…
Toen ik, en dat voelt welhaast als in een vorig leven, werkte als onderzoeker in Nijmegen werd er heel voorzichtig een vlammetje aangewakkerd voor het werken in de zorg aan het bed. Één van de projecten die daar debet aan was, was een onderzoek naar taakherschikking*. Ik heb mijn best gedaan om het vlammetje te negeren, maar ben uiteindelijk dan toch gezwicht en begonnen aan een tweede carrière in de zorg. De weg ging van leerling verzorgende naar verpleegkundige en…
De laatste loodjes wegen altijd het zwaarst schijnt. En met het aftellen naar het einde van het schooljaar geldt dat wat mij betreft zeker voor deze laatste weken. Er moet traditiegetrouw werkelijk van alles, juffendagen, uitjes, schoonmaakdingen op school, een picknick tussendoor, kunstroute, trakteren, kinderfeestjes. Echt, die arme juffen en meesters op school, ik begrijp niet hoe ze het allemaal rond weten te krijgen. Mij valt het managen van drie kids al niet mee de laatste tijd, zal ik u…
Het is nooit een goed teken als er ‘s morgens tussen zeven en half acht berichtjes binnenkomen in de klassenapps. Het gebeurt de laatste tijd geregeld dat blijkt dat er een leerkracht ziek is, en de tijd dat daar vervanging voor te vinden is, is echt voorbij. Laat ik voor de zekerheid nog maar even zeggen dat ik dat de school geenszins aanreken, wat zij ondanks de grote tekorten toch voor elkaar weten te krijgen is wat mij betreft bewonderenswaardig.…
Op de school van ons grut liep het schijnbaar weer eens uit de hand met te laat komende leerlingen en werd het ‘te laat kom’ kom beleid aangescherpt. Tenminste, dat neem ik aan. De directeur van de school was ‘s morgens vlak na het gaan van de bel druk doende met het aanspreken van ouders die hun kids te laat brachten en tot mijn niet geringe verbazing kreeg de groepvierdochter een zogenaamde gele kaart mee naar huis. Op die kaart…
Nou, de kop is er af hoor. De eerste week van schooljaar 2021-2022 zit er op. Er is werkelijk al weer van alles gebeurd, maar gelukkig was het weinig wereldschokkend: Als ik me niet vergis, waren de kids en ik de hele week overal redelijk op tijd. Ze waren zelfs een paar keer aan de vroege kant op school. Zwem-, judo-, en gitaarles begonnen ook meteen weer, en zelfs dat is gelukt. De groepvijfzoon en groepvierdochter zijn blij met hun…
Vier mailtjes kreeg ik vandaag van basisschool de St@rtbaan. Drie van drie verschillende juffen en één van de directeur. Hun vakantie is dus al voorbij. Er moet worden gedacht aan gymtassen, gymschoenen en er moeten foto’s komen van de belevenissen in de vakantie. Dat is te overzien, dus ik verwacht dat mijn kids redelijk beslagen ten ijs zullen komen. De mail van de directeur bewaar ik nog even voor het weekend maar toch luidden deze berichten het einde van de…