Het is zo op de socials een leuke tijd. Met de afronding van het schooljaar zie ik veel berichten waarin successen gevierd worden. Ik kan dat wel waarderen. Het behalen van een diploma of bevordering naar een volgend studiejaar is ook absoluut een feestje waard!

Na het te nemen verlies van afgelopen week, ga ik nu weer mee in de vier-modus. In deze laatste week voor de schoolvakantie plande ik namelijk de zogenaamde semesterbeoordeling. In dit gesprek met begeleiders vanuit werk en school wordt de voortgang van de vios in de praktijk besproken.

De opleiding zou geen opleiding zijn als er niet allerlei doelen geformuleerd worden, er bewijzen moeten worden verzameld en er geëvalueerd wordt in hoeverre die opgestelde doelen dan behaald zijn. En aangezien het een opleiding betreft waarbij dit praktijkleren minstens de helft van de te investeren tijd in beslag neemt, is de beoordeling ervan bepaald van wezenlijk belang.

Nu had ik me niet direct zorgen gemaakt over mijn voortgang in de praktijk. En zeg nou zelf, het zou toch bijzonder zijn als eventuele zorgen pas aan het eind van een semester aan de orde zouden komen, maar desondanks was die beoordeling wel een formeel moment.

En waar ik vorige week nogal de mist in ging, verliet ik vandaag zo’n beetje zwevend de ruimte. Ik heb een berg complimenten gekregen waar ik acuut verlegen van werd en ik geloof te kunnen constateren dat ik zelf mijn grootste criticus ben.

Met deze goede beoordeling is het school programma voor dit jaar officieel klaar. Daarin heb ik dus een puntje of twee gemist in de toets van vorige week op en is het nog wachten op één cijfer*.

Aangezien ik vrijstelling heb voor een aanzienlijk deel van het lesprogramma van het tweede studiejaar durf ik wel te stellen dat ik op of zelfs over de helft ben op de route naar verpleegkundig specialist. Hoe tof is dat?!

De komende weken ga ik mijn uiterste best doen om zo weinig mogelijk aan school en les en onderwijs te denken. Mezelf kennende zal dat nog niet meevallen, maar het is een poging waard.

Het eerstvolgende agendapunt is dan de studiereis naar Toronto in de eerste week van het nieuwe collegejaar. Dat tweede schooljaar kent dus letterlijk en figuurlijk een vliegende start. Ik heb daar zin in!

* dat komt donderdag zo liet ik me vertellen en ik ga er eerlijk gezegd stiekem vanuit dat ik het wel haalde

Afbeelding: een blij plaatje met één van mijn opleiders en een dame die hele mooie foto’s maakt