Het is een gevalletje ‘duurt even, maar dan heb je wat’ gebleken. Het A-diploma van de groepvierdochter liet behoorlijk lang op zich wachten. Allerlei lockdowns en andersoortige onderbrekingen hielpen niet echt in het leerproces en de door de zwemschool aangeboden inhaalslagen kostten ons meisje te veel van haar vrije tijd, daar zijn we niet aan begonnen.

De groepvierdochter heeft gelukkig geen hekel aan het zwemmen, maar de laatste tijd begon ze toch wel te vragen naar dat diploma. Ik was dan ook erg blij dat er bij het proefzwemmen een extra lesje in de borstcrawl werd gesuggereerd zodat ze toch voor haar diploma kon gaan.

Zo gezegd, zo gedaan en dus gingen wij op zondagmiddag gezellig met zijn tweeën naar de Tongelreep. Daar mochten voor het eerst weer eens ouders bij het zwembad zitten, toch leuk. Het diplomazwemmen zelf is uiteraard een formaliteit en alle kids gingen gediplomeerd naar huis.

Apetrots was ons meisje. En terecht ook. Het ging met wat hobbels, maar nu kan ze echt best prima zwemmen. De Mac Donalds die ze uitkoos als avondeten was dik verdiend.

Morgen gaat ze weer verder met de zwemles. Op naar diploma B. Hopelijk gaat dat iets sneller.

Bommetje!