Het was al weer een tijd geleden dat ik schreef over guilty pleasures*. Om een nogal absurd tijdstip wachtende op de bereiding van de gedeelde guilty pleasure van de man en mij bedacht ik dat ik er wel weer eens over kon bloggen.

Dit is er alleen wel één waar ik me echt een beetje voor schaam. Ik bedoel, koffie- of chocolaverslaafd is nog wel soort van verdedigbaar zo vind ik, maar dat ik na twaalven nog naar de Mac hobbel om een MacKroket en een MacFlurry te scoren is toch wel behoorlijk hopeloos.

Wij wonen nu een jaar of vijf welhaast op spuugafstand van het zogenaamde restaurant met de gele bogen. Ondanks deze toegankelijkheid gaan we er niet heel vaak heen. Het aantal keer dat de kindjes er kwamen is denk ik op één maar zeker op twee handen te tellen.

Best knap eigenlijk, want de man en ik zijn dus beide fan van sommige items. Maar ja, het is natuurlijk gruwelijk ongezond, weinig voedzaam en ook best prijzig om eten te halen bij de Mac, dus we doen ons best.

Soms kunnen we de verleiding echter niet weerstaan, zeker als we ons bezighouden met minder leuke activiteiten als het ontstoppen van de gootsteen en het schrijven van sollicitatiebrieven.

En dus wandelde om een idioot tijdstip nog naar onze buren. Waar het echt werkelijk altijd druk is trouwens. Bij de MacDrive staat altijd een rij en in de keuken is men altijd druk om Eindhoven en omgeving van fastfood te voorzien. Wonderbaarlijk eigenlijk.

We genoten erg van deze uitspatting. Zijn we de enige met zo’n MacFavoriet?

*Voor de liefhebber, hier zijn nummer één, twee, drie en vier.