Afgelopen vrijdag leerde ik een les; een positiespijkerbroek houdt het net geen drie zwangerschappen vol. In ieder geval niet als je er geregeld mee fietst. Tot mijn grote ellende begaf mijn favoriete broek het. De dunne plek aan de binnenkant gaf het met een luide scheur op toen ik op de bank plofte. Nouja, wie weet is het een teken en mogen we ons meisje binnenkort verwelkomen. Wij zijn er bijna helemaal klaar voor!
Is ie niet superleuk, onze nieuwe huisgenoot? Hij is nog naamloos, maar ik vermoed dat namen als Fang, Kali of Simba hoge ogen gaan gooien. Afgelopen week arriveerde dit schattige welpje. De kleuterzoon was sowieso al enthousiast over het feit dat we een pakje open mochten maken, maar toen hij erachter kwam wat er in zat, was hij werkelijk door het dolle heen. En ik moet zeggen, ik vind hem ook erg leuk. Een paar weken geleden werd ik door…
De peuterdochter was een ochtendje naar de opvang en dus hadden de kleuterzoon en ik het rijk alleen. Dan valt pas echt op wat er toch allemaal in zo’n hoofd moet omgaan. Het begon al voor het aankleden. Er kwam een heleboel kabaal uit de slaapkamer en ik dacht dat de kleuterzoon toch minstens uit zijn hoogslaper was gestort. Toen ik wat bezorgd vroeg of het goed ging kwam er een heel vrolijk: Nee, mijn klauw is gebroken Na een…
De toch magische grens van 37 weken zwangerschap komt nu snel dichterbij. En hoewel ik me echt absoluut niet kan voorstellen dat ons babymeisje volgende week daadwerkelijk geboren gaat worden, is deze grens toch een soort stok achter de deur. Vandaar dat ik me samen met een vriendin deze week door een megatas met babykleertjes worstelde. Het is heel praktisch om een babymeisje van een paar maanden in je omgeving te hebben als je zelf een meisje verwacht. Ik hoef…
Ze vinden de vakantie wel wat, die twee van mij. Het zou qua weer herfstvakantie kunnen zijn en mijn mobiliteit is zo’n beetje tot het nulpunt gedaald. Dan heb ik het nog niet eens gehad over het gebrek aan zin aan mijn kant om de deur uit te gaan. We hebben derhalve een passieve vakantie. De kleuterzoon vindt dat dus helemaal prima. Die zou zich geloof ik het liefst niet eens aankleden. Hij houdt er van om weinig te moeten…
Het ultieme nagenieten dan wel aftellen is begonnen. Een paar weken geleden organiseerden een aantal vriendinnen een heuse babyparty voor mij en naast een gezellige middag met heerlijk eten kreeg ik ook nog een grote mand vol cadeaus mee naar huis. Ik kreeg er een mooie kalender bij en het idee was dat ik zou beginnen met uitpakken en aftellen als ik 37 weken zwanger ben. Nu vonden enkele dames, inclusief mijzelf moet ik bekennen dat lang duren. Vandaar dat…
Zo, het is inmiddels carnavalsvakantie voor de kleuterzoon. Hij was er wel aan toe. De kerstvakantie was immers al weer een maand of twee geleden en zo’n kleuterklas gaat een vierjarige heus niet in de koude kleren zitten. Daarnaast was de afgelopen week bepaald een intensieve. Het is onze kleuter inmiddels helemaal duidelijk wat carnaval is; een heel gek feest. En ook een leuk feest wat hem betreft, hij ging een keer verkleed als brandweerman en drie keer als leeuw.…
Na een paar zwangerschappen dacht ik het meeste toch wel meegemaakt te hebben. Moe en misselijk, allerlei soorten echo’s, negatieve rhesus, ctg’s, blaasontsteking, het kwam allemaal al eens langs. En toch kwam er geheel tegen mijn verwachting in iets nieuws langs. Bij de liggingsecho bleek ons meisje ondersteboven te liggen. Of eigenlijk juist niet. Het is namelijk soort van de bedoeling dat kindjes aan het eind van de zwangerschap met hun hoofd naar beneden liggen. Zo moeten ze er uiteindelijk…
Het was op deze vrijdag een beetje een geval van ‘the day after the night before’. Na een enerverende avond bleek er bij thuiskomst een zonnepaneel naar beneden gestort te zijn (ja echt, gelukkig was er slechts materiële schade, maar ik vond het desondanks bepaald indrukwekkend). Het zogenaamde afkicken duurde derhalve vrij lang en ik lag te laat in bed. Op vrijdagochtend zorgden we ervoor dat de kleuterzoon op zijn carnavalsfeest belandde, de peuterdochter bij Yip en daarna zaten we…
De man en ik deden wild, heel wild. We gingen een avond uit. Met zijn tweeën. Zonder kindjes dus. Opa en oma trotseerden de storm (en dan doel ik meer op de avondspits met kids dan het waaien buiten). Ze maakten er een feestje van, want er werden pannenkoeken gebakken. De man en ik gingen eerst eens gezellig eten bij De tafel in het centrum van Eindhoven. We aten lekker en beleefden allerlei nostalgische momenten bij het naar buiten kijken,…