Toen het logistiek van de week een beetje in de soep liep vond ik het belangrijkste probleem de afwezigheid van koffie. Normaalgezien heb ik weinig haast met het doen van boodschappen, maar deze keer laadde ik de peuterzoon en dreumesdochter meteen na het ontbijt in de bakfiets.

Op de fiets ontstond toen het idee van een heuse blogserie over guilty pleasures. Ik ben vast niet de eerste die dat doet, maar ik vrees dat ik er wel veel aan kan bijdragen. Leuk experiment wat mij betreft. 

Koffie dus. Daar is echt sprake van een verslaving geloof ik. Als ik om 12 uur ’s middags nog geen koffie heb gedronken, krijgt dat toch echt wel prioriteit boven de meeste andere dingen. In januari skipte ik in het kader van een detox een paar weken koffie, dat leverde serieuze hoofdpijn op.

 
Wij hebben sinds een paar jaar een serieus koffie-apparaat en sinds ik door heb hoe ik een goede latte macchiato maak ben in gewoon kansloos, daar is echt niets aan te doen. Ik hou van latte macchiato’s namelijk. Bijwerking daarvan is dat ik nu een niet al te ernstige maar toch duidelijk aanwezige cafeïneverslaving heb. Nu ben ik bepaald niet de enige die daar mee van doen heeft, dus ik maak me er maar niet te druk om.

Wat deze guilty pleasure dan toch nog een persoonlijk tintje geeft is mijn ideale koffiedrinksituatie. Ik word echt heel blij van mijn koffie onder de douche. De man bracht mij een paar jaar geleden eens koffie terwijl ik stond te douchen. Ik weet eigenlijk niet precies waarom hij dat deed maar het had vast iets van doen met hele kleine baby’s en weinig tijd voor mezelf.

Sindsdien is mijn ultieme douche- en koffiemomentjes een combinatie geworden. Probeer het eens uit, ik ben benieuwd of ik de enige ben.