Het was weer eens een bijzondere dag met een aantal zogenaamde ‘eerste keren’. Zo lakte ik de vingernagels van de kleuterzoon voor het eerst. En ik lakte sowieso voor het eerst in de trein, dat laatste was geen onverdeeld succes trouwens. Vervolgens doneerden we natuurlijk ook aan het Rode Kruis, wat dan weer geen eerste keer was.

Op Utrecht lieten wij voor het eerst een trein lopen. Om mij volstrekt onduidelijke redenen gaan welgeteld twee treinen per uur vanuit de Domstad via Zwolle naar Groningen. En het waren op deze 24 december ook nog betrekkelijk korte treinen. De trein die wij in gedachten hadden was op zijn minst druk te noemen. Het was ondoenlijk om er een zwanger nijlpa.., eh vrouwspersoon, peuter, kleuter, man en kinderwagen in te laden. Ik ben benieuwd of de NS onze vertragingsclaim gaan honoreren.

Eindelijk op bestemming gingen de kindjes en ik samen met oma naar de kerk. Dat was voor mij voor het eerst in jaren, voor de peuterdochter en kleuterzoon was het alweer een primeur. Hoewel er sprake was van een zogenaamde sing-in, vond ik het geheel toch wat zwaarder dan vooraf gedacht. Desondanks vonden de kindjes het geloof ik wel leuk en aangezien ik een voorliefde heb voor koren en kerstliedjes, vond ik het ook prima. De boze blikken van onze buurvrouw vergeet ik maar even.

Kerstmis is begonnen, hele fijne dagen gewenst!