Nadat we zo’n beetje de hele ochtend in bed bivakkeerden met in het gezelschap van Alex de Leeuw en een boel andere wilde beesten keek ik eens uit het raam. Was het gewoon stralend weer!
Het was ook zaterdag, en dat betekent doorgaans dat de kleuterzoon zich in zijn hoofd heeft gehaald dat hij niet naar buiten wil. Het liefst hangt hij de hele dag binnen, kijkend naar de tv en spelend met zijn Lego. Hij houdt er echt heel erg van om niet te hoeven verplaatsen.
De ervaring leert helaas dat een hele dag binnen niet erg bevordelijk is voor verschillende humeuren en vandaar dat ik meestal erg mijn best doe om toch even op pad te gaan. Ik was deze keer succesvol met het voorstel om te gaan klimmen en springen als een leeuw in de speeltuin.
Het bleek een uitstekend idee daar even naar toe te gaan. We waren bepaald niet de enigen, er werd met zand en sneeuw gespeeld, het zonnetje scheen, er waren leuke glijbanen en we kwamen zelfs nog een kleutervriendinnetje en peutervriendje tegen (en natuurlijk hun pappa, mamma en babyzusje).
Het was voor de gelegenheid eens niet heel erg koud, maar ik was toch een beetje verbaasd over hoe leuk de peuterdochter het allemaal vond. Pas na een kleine twee uur spelen kreeg ze het koud. Heerlijk om eindelijk weer eens buiten te spelen!