Het was een drukke dag in het kader van het babymeisje-to-be. Op vrijdagochtend om half acht had ik een afspraak bij een osteopaat. Vraag me niet waarom zo vroeg, de andere mogelijkheid was nog gekker… Met een beetje geluk ga ik de laatste weken van dit zwangere avontuur nu weer wat soepeler door.

Vervolgens gingen de man en ik gezellig samen op bezoek bij de verloskundige. We bespraken ons geboorteplan, dat is simpel gezegd een A4 met daarop de ideeën rondom de bevalling en de tijd daarna. Dat is nou echt zo’n ding wat goed is om te doen, maar waar ik echt een tijdje tegenaan gehikt heb. Dan komt zo’n bevalling opeens zo dichtbij hè, en ik ben toch net zwanger?

Het derde ding wat we deden, en dat moest nu toch echt eens gaan gebeuren, was het regelen van de erkenning van deze gup. De man en ik zijn niet getrouwd (eigenlijk zou ik hem ‘de partner’ of ‘de huisgenoot’ moeten noemen maar dat eerste klinkt zo suf en dat laatste zou gejat zijn van een zekere columniste), en dat betekent dat hij niet vanzelfsprekend als vader van onze kinderen wordt gezien. Door de overheid dan hè, mij is het wel duidelijk.

Voor het erkennen van een kind moet je als moeder persoonlijk mee, en omdat dat nou binnen drie dagen na de bevalling te organiseren lijkt me niet ontzettend handig. Daarnaast is er iets voor te zeggen om die erkenning vroeg te regelen. In het hypothetische verdrietige geval dat een baby in de zwangerschap komt te overlijden is de vader zonder die erkenning immers volgens de burgerlijke stand geen vader. De man keek me wat glazig aan toen ik dat argument aanvoerde maar ik vind het toch wel een ding.

Het hele erkennen en trouwens ook gezag aanvragen hoef je niet te doen als je getrouwd bent of er een geregistreerd partnerschap op na houdt. Ingewikkeld hoor… En ik meen dat het nog gecompliceerder wordt als er sprake is van twee mamma’s.

Maar goed, het is geregeld dus. Het duurde allemaal even want er bleek iets misgegaan met het volgnummer dat we kregen. Maar na een half uur mochten we ons dan toch melden en zijn de handtekeningen onder het juiste formulier gezet.

Het schiet dus op met de voorbereidingen. Maar wees niet bang hoor, de lijstjes met benodigdheden negeer ik nog een paar weken.  We hebben nog zeeën van tijd, ik ben immers net zwanger!

(Plaatje via babyopkomst.nl)