Afgelopen zomer fietsten wij gevieren een rondje door Nederland. Dat beviel ons uitstekend en we hadden een heerlijke vakantie. In navolging daarvan hebben de man en ik het nu in ons hoofd gehaald om naar de westkust van Ierland te gaan fietsen.

Ik kwam daarop doordat mensen die we een paar jaar geleden tegenkwamen in Portugal ons vroegen of we eens langs komen in Ierland. Dat gecombineerd met leuke boottripjes en het heerlijke feit dat we de Engelsen, in theorie althans, gewoon kunnen verstaan maakte dat het ons wel een goed idee leek.

Deels daarom gingen we vandaag naar de fiets- en wandelbeurs. Om eens te voelen of het een heel gek idee is (lijkt niet zo te zijn). Uit te vinden of we nieuwe spullen nodig hebben (wellicht). Om informatie in te winnen over Ierland en Groot-Brittannië (deze laatste heb ik gemist). En ook om gewoon lekker rond te struinen.

We hadden ondanks de matige medewerking van de NS een prima dag. We zagen de mooiste spullen, kochten een boek, de peuterzoon hing in een boulderwand en zat op een fiets en een aardige dame bij de Ierlandstand vertelde ons van alles over haar land.

Toen wij aan het eind van de dag na gingen denken over de terugreis naar Eindhoven, werd de man gebeld. Door een Iers nummer. Nieuwsgierig nam hij op en hij ging steeds blijer kijken.

In het kader van een winactie lieten we onze gegevens achter bij de Ierlandstand. Uitgerekend wij wonnen de uitgeloofde prijs; een korte actieve vakantie in Ierland! Ideaal te combineren met onze fietsplannen. Als dat geen karma is…